HOME | DD

Description
Proszę Państwa, Proszę Państwa...
Feliks Łukasiewicz. Hetaliowy Polska. Cóż takiego zmotywowało mnie do narysowania akurat jego...? Niebywale ogromna frustracja spowodowana słynną ostatnio polską produkcją filmową "Miasto 44"... Muszę wylać z siebie całą furię, która nagromadziła się we mnie po obejrzeniu tego filmu.

Przeszło kilka miesięcy temu razem ze szkołą wybraliśmy się do kina na "Kamienie na Szaniec". Byłam niebywale zawiedziona, wychodząc z kina. Dlaczego...? Ohh, błagam. Ten film nie ukazywał żadnych wartości. Nie był nawet ciut wzruszający. To minęło się z jakimkolwiek celem. Czytając książkę dosłownie widziałam obrazy tych czasów. Miałam przed oczami tych wszystkich młodych ludzi w okresie II Wojny Światowej. Śmierć Rudego przeżyłam jak gdyby był to mój rzeczywisty przyjaciel. A film...? No proszę Was. Harcerz spóźniający się na własne przyrzeczenie - absurd. Sama jestem harcerką. To, co pokazano w tym filmie całkowicie mijało się z rzeczywistością. Oczywiście - polski film bez scen erotycznych nie jest filmem. Ja doskonale rozumiem, że reżyser chciał pokazać, iż Ci młodzi ludzie też uganiali się za miłością, pragnęli odbywać przygody łóżkowe... To naprawdę zrozumiałe. Masz świadomość, że możesz nie dożyć jutra. Całkowicie normalnym podejściem byłaby chęć korzystania z życia jak to tylko możliwe. Ale do jasnej cholery... Dziewczyna pochodząca z rodziny, wydawałoby się, z tradycjami, będąca damą... Inicjuje stosunek seksualny? Chyba coś jest nie tak. Ohh, gdyby tego było mało - rodzice Rudego wchodzą do pokoju, kiedy ta dwójka obściskuje się... I nie ma żadnego karcenia. Nie. Skąd. Rodzice z zawstydzeniem uśmiechają się, mówią że nie będą przeszkadzać i wychodzą. To ma być jakiś żart...?

Ehh. Nie o "Kamieniach na szaniec" jednak tutaj mowa.
"Miasto 44". Ileż ja się nasłuchałam pochwał dla tej produkcji. Że taka wspaniała, obrazuje życie młodych ludzi podczas powstania, ukazuje miłość, pożądanie, marzenia... Mam tylko jedno do powiedzenia: Gówno prawda. Rzecz pierwsza - wszystkie efekty slow motion. Nie no... Doprawdy? Kpicie sobie? Leci filiżanka - slow motion. Idą na akcję - slow motion. Główny bohater biegnie - slow motion. Seks - slow motion (oczywiście potwierdza się teza, iż w każdym polskim filmie musi być scena erotyczna)... Reżyser chyba za bardzo chciał zrobić z tego filmu amerykańskie kino i coś mu nie pykło. Kolejna sprawa - gra aktorska. No po prostu... Nie mogłam. Połowę filmu się śmiałam z osób występujących w tym filmie, a w szczególności z głównej pary. Stefan. Pierwszoplanowy bohater. Gość przez pół filmu płacze. No na boga, którego nie ma... Typ płacze nawet na widok kobiecych piersi! Zobaczył nagą kobietę, rozpłakał się i uciekł. No co jest? Idźmy dalej. Muzyka. W 80% akcji filmowych muzyka była tak nędzna, że szło się zadźgać. Ostrzeliwują cmentarz. Stefan puszcza się biegiem do ucieczki. Slow motion. W tle "Dziwny jest ten świat". Ohh, really? Oczywiście... Nowoczesne filmy charakteryzujące się oszałamiającą ilością dupstepów - no przecież muzyki elektronicznej nie może zabraknąć w filmie wojennym. Flaki latają, scena seksu rodem z taniego pornosa, zataczające koła wokół bohaterów wystrzelone kule i nareszcie nędzne zakończenie... Tak widziałam ten film. Pierwszy raz w życiu wyszłam z kina z poczuciem wydania pieniędzy na marne, a w dodatku głupsza. Zaczęłam się zastanawiać czy to ja jestem taka niewyedukowana czy to po prostu ludzie wpadli na debilny pomysł stworzenia takiego idiotyzmu. Po obejrzeniu "Kamieni na szaniec" myślałam, że już chyba nic gorszego nie powstanie. Myliłam się.
Ehh... Moim zdaniem film jest zwyczajnie obrazą dla ludzi żyjących w tamtych czasach. Oczywiście były i plusy. Było kilka scen, którymi się nawet odrobinę zafascynowałam. Chociażby moment, kiedy główni bohaterowie tańczyli ze sobą i wówczas ona rzekła do niego szeptem: "Uciekniemy tam daleko i nas nikt, i nic nie rozłączy... Tylko ty i ja...". Albo zrujnowana Warszawa - nic dodać nic ująć. Wszystko pięknie. Ale... Co z tego, jeśli cała fabuła poległa?

Oczywiście... Wszystko to, co powiedziałam jest moją indywidualną opinią. Rozumiem, że są ludzie, którym to może się podobać i z pewnością nikogo nie będę dyskryminowała z tego powodu. Jednak polecam zagłębić się w jakieś lektury nim wybierzecie się do kina...
W końcu potem widzi się na filmwebie komentarze pokroju: "Mogliby napisać książkę na podstawie Kamieni na szaniec".

To tyle. Wylałam z siebie całą złość.
Mogę spocząć.
Ament.

DON'T COPY!

Description
Proszę Państwa, Proszę Państwa...
Feliks Łukasiewicz. Hetaliowy Polska. Cóż takiego zmotywowało mnie do narysowania akurat jego...? Niebywale ogromna frustracja spowodowana słynną ostatnio polską produkcją filmową "Miasto 44"... Muszę wylać z siebie całą furię, która nagromadziła się we mnie po obejrzeniu tego filmu.

Przeszło kilka miesięcy temu razem ze szkołą wybraliśmy się do kina na "Kamienie na Szaniec". Byłam niebywale zawiedziona, wychodząc z kina. Dlaczego...? Ohh, błagam. Ten film nie ukazywał żadnych wartości. Nie był nawet ciut wzruszający. To minęło się z jakimkolwiek celem. Czytając książkę dosłownie widziałam obrazy tych czasów. Miałam przed oczami tych wszystkich młodych ludzi w okresie II Wojny Światowej. Śmierć Rudego przeżyłam jak gdyby był to mój rzeczywisty przyjaciel. A film...? No proszę Was. Harcerz spóźniający się na własne przyrzeczenie - absurd. Sama jestem harcerką. To, co pokazano w tym filmie całkowicie mijało się z rzeczywistością. Oczywiście - polski film bez scen erotycznych nie jest filmem. Ja doskonale rozumiem, że reżyser chciał pokazać, iż Ci młodzi ludzie też uganiali się za miłością, pragnęli odbywać przygody łóżkowe... To naprawdę zrozumiałe. Masz świadomość, że możesz nie dożyć jutra. Całkowicie normalnym podejściem byłaby chęć korzystania z życia jak to tylko możliwe. Ale do jasnej cholery... Dziewczyna pochodząca z rodziny, wydawałoby się, z tradycjami, będąca damą... Inicjuje stosunek seksualny? Chyba coś jest nie tak. Ohh, gdyby tego było mało - rodzice Rudego wchodzą do pokoju, kiedy ta dwójka obściskuje się... I nie ma żadnego karcenia. Nie. Skąd. Rodzice z zawstydzeniem uśmiechają się, mówią że nie będą przeszkadzać i wychodzą. To ma być jakiś żart...?

Ehh. Nie o "Kamieniach na szaniec" jednak tutaj mowa.
"Miasto 44". Ileż ja się nasłuchałam pochwał dla tej produkcji. Że taka wspaniała, obrazuje życie młodych ludzi podczas powstania, ukazuje miłość, pożądanie, marzenia... Mam tylko jedno do powiedzenia: Gówno prawda. Rzecz pierwsza - wszystkie efekty slow motion. Nie no... Doprawdy? Kpicie sobie? Leci filiżanka - slow motion. Idą na akcję - slow motion. Główny bohater biegnie - slow motion. Seks - slow motion (oczywiście potwierdza się teza, iż w każdym polskim filmie musi być scena erotyczna)... Reżyser chyba za bardzo chciał zrobić z tego filmu amerykańskie kino i coś mu nie pykło. Kolejna sprawa - gra aktorska. No po prostu... Nie mogłam. Połowę filmu się śmiałam z osób występujących w tym filmie, a w szczególności z głównej pary. Stefan. Pierwszoplanowy bohater. Gość przez pół filmu płacze. No na boga, którego nie ma... Typ płacze nawet na widok kobiecych piersi! Zobaczył nagą kobietę, rozpłakał się i uciekł. No co jest? Idźmy dalej. Muzyka. W 80% akcji filmowych muzyka była tak nędzna, że szło się zadźgać. Ostrzeliwują cmentarz. Stefan puszcza się biegiem do ucieczki. Slow motion. W tle "Dziwny jest ten świat". Ohh, really? Oczywiście... Nowoczesne filmy charakteryzujące się oszałamiającą ilością dupstepów - no przecież muzyki elektronicznej nie może zabraknąć w filmie wojennym. Flaki latają, scena seksu rodem z taniego pornosa, zataczające koła wokół bohaterów wystrzelone kule i nareszcie nędzne zakończenie... Tak widziałam ten film. Pierwszy raz w życiu wyszłam z kina z poczuciem wydania pieniędzy na marne, a w dodatku głupsza. Zaczęłam się zastanawiać czy to ja jestem taka niewyedukowana czy to po prostu ludzie wpadli na debilny pomysł stworzenia takiego idiotyzmu. Po obejrzeniu "Kamieni na szaniec" myślałam, że już chyba nic gorszego nie powstanie. Myliłam się.
Ehh... Moim zdaniem film jest zwyczajnie obrazą dla ludzi żyjących w tamtych czasach. Oczywiście były i plusy. Było kilka scen, którymi się nawet odrobinę zafascynowałam. Chociażby moment, kiedy główni bohaterowie tańczyli ze sobą i wówczas ona rzekła do niego szeptem: "Uciekniemy tam daleko i nas nikt, i nic nie rozłączy... Tylko ty i ja...". Albo zrujnowana Warszawa - nic dodać nic ująć. Wszystko pięknie. Ale... Co z tego, jeśli cała fabuła poległa?

Oczywiście... Wszystko to, co powiedziałam jest moją indywidualną opinią. Rozumiem, że są ludzie, którym to może się podobać i z pewnością nikogo nie będę dyskryminowała z tego powodu. Jednak polecam zagłębić się w jakieś lektury nim wybierzecie się do kina...
W końcu potem widzi się na filmwebie komentarze pokroju: "Mogliby napisać książkę na podstawie Kamieni na szaniec".

To tyle. Wylałam z siebie całą złość.
Mogę spocząć.
Ament.

DON'T COPY!