HOME | DD

Description
Dla

Imię: Ferrulia
Nazwisko: Edelweiss (Edelweiß)
Rasa: Animilis Capraris
Wiek: 20
Znaki szczególne: charakterystyczne dla rasy Capraris rogi, uszy i ogon; blada; niska
Zdolności dodatkowe: Dobrze zna się na alchemii, ziołolecznictwie a także na metalurgii. Jest otwarta i szybko się uczy.
Cechy charakteru: Pracowita | Ambitna | Inteligentna | Uparta | Odpowiedzialna | Ekscentryczna | Indywidualistka | Perfekcjonistka
Ferrulia nie za bardzo wie jak rozmawiać z ludźmi ale stara się być miła i kulturalna. Boi się nowych znajomości i z tego powodu zachowuje pewien dystans. Jest też nieśmiała i ciężko jej zrobić jej pierwszy krok ku nowej znajomości.
Czasami zdarza się jej zachowywać trochę dziwnie ale niezbyt się tym przejmuje. Wszystko stara się robić po swojemu i nie lubi trzymać się utartych schematów. Uparcie trzyma się swoich postanowień i racji.
Zawsze ma ciekawe pomysły, wyznacza sobie ambitne cele i wytrwale do nich dąży. Jest skłonna do wielu poświęceń byle by tylko je osiągnąć. Nie lubi prosić ludzi o pomoc i lubi być samodzielna. Mimo wszystko cieszy się kiedy inni proszą o pomoc ją.
Jest dość pesymistyczna i każe niepowodzenie jest dla niej ogromną porażką. Czasem naprawdę trudno jej zobaczyć dobre strony i łatwo się załamuje.
Zdarza jej się być trochę nerwową i niespokojną ale zazwyczaj jest dość opanowana i woli nie pokazywać swoich emocji.

Biografia: Rodzina Edelweiss mieszkała w niewielkim górskim miasteczku. Mimo tego, że wioska była niemalże odcięta od świata to nie ominęły jej skutki Wielkiego Wybuchu. Mieszkańców zaczęły nękać różne choroby wywołane promieniowaniem. Z czasem pojawiły się też dzikie zwierzęta które wskutek mutacji stały się bardziej agresywne i nieprzewidywalne.
Kiedy matka Ferruli zaszła w ciążę, razem z mężem postanowili, że przeniosą się do jego brata żyjącego samotnie wysoko w górach.
Frederick Edelweiss nie przepadał za ludźmi i dlatego wybrał pustelnicze życie. Od czasu tragedii Henryk i jego żona odwiedzili go tylko kilka razy aby upewnić się czy jeszcze żyje. Mówiono o nim wiele rzeczy. Niektórzy straszyli swoje dzieci opowieściami o złym czarnoksiężniku z gór. Nawet dorośli
bali się wychodzić w nocy poza granice miasteczka. Tak wiele krążyło legend o straszliwym mędrcu który zamiast kielicha używa czaszek a za towarzysza ma jednookiego kruka... I tak wiele mijało się z prawdą.
Był bardzo zdolnym lekarzem. Praktykował również alchemię. Może nie był zbyt rozmowny czy towarzyski ale nigdy by nikogo nie skrzywdził.
Zdołał uniknąć skutków tragedii tworząc ze swojego domu bunkier.
Kiedy Eryk i jego żona przybyli, powitał ich zdziwiony. Oboje byli wyczerpani przebytą drogą i zaczęły ich też dotykać objawy choroby.
Nastała zima i zapasy ziół i lekarstw powoli się wyczerpały a osłabiona kobieta musiała się przygotować aby urodzić dziecko.
W mroźną, styczniową noc dziewczynka przyszła na świat. Była bardzo mała ale zdrowa. Miała koźle uszy a na głowie wyrastały jej dwa różki.
Niestety jej matka nie przeżyła porodu. Zaraz po niej zmarł również mąż i Frederick został ze swoją bratanicą całkiem sam. Nazwał ją Ferrulia i postanowił się nią zaopiekować.
Minęło kilka lat i Ferr wyrosła na ładną i ciekawą świata dziewczynkę. Często znikała z domu by do późna spacerować górskimi ścieżkami i odkrywać nowe rzeczy. Frederick pozwalał jej na to o ile tylko wracała przed zachodem słońca. Wolny czas spędzała na czytaniu, nauce i zbieraniu leczniczych ziół. Starała się też pomagać wujowi w jego pracy. Dzięki swoim nadzwyczajnym zdolnościom wspinaczki i wytrzymałości, zbierała dla niego składniki do produkcji leków.
Kilka lub nawet kilkanaście razy w miesiącu do jej chatki przychodzili ludzie, którym doktor Edelweiss postanowił pomagać. W zamian za bezcenne leki, przynosili ze sobą najlepsze towary takie jak wina, sery, wyszukaną odzież a nawet biżuterię. I plotki. Ludzie z wioski byli najlepszym źródłem informacji kiedy chciało się posłuchać nowin ze świata.
Ferrulia zawsze z zaciekawieniem słuchała ich historii. Co prawda zdarzało się, że zamieniła kilka słów z przyjaźnie wyglądającymi kobietami z wioski ale tak naprawdę zawsze czuła się "inna" i "gorsza". Wiedziała, że mimo ich dobrotliwych uśmiechów, ludzie boją się jej i postrzegają ją jako dziwadło.
Kiedy pewnego razu zaczęto mówić o akademii w której ludzie i mutanci mieli by pracować razem w sercu Ferr pojawiła się nadzieja aby wyrwać się z szarej, smutnej codzienności. Obawiała się opuszczać rodzinne strony ale była też zafascynowana istnieniem "stworzeń" takich jak ona. Liczyła na to, że może w końcu uda jej się uwolnić od samotności. Widziała choroby, cierpienie i strach ludzi które wywołała katastrofa. Zdawała też sobie sprawę z tego, że świat poza obszarem dobrze znanych jej skalistych dróg, łąk i szczytów jest jeszcze bardziej okrutny. Nie chciała tego zaakceptować i postanowiła, że zrobi co tylko może żeby to zmienić.

Podczas rocznej przerwy powróciła w rodzinne strony opłakiwać śmierć swojego kochanego przyjaciela Hansa.
Potem oświadczył jej sie jakiś debil i tak jakoś wyszło, że się zgodziła.
Oczywiście utrzymywała kontakt ze swoimi kochanymi przyjaciółmi (z Chesim, Elizą i Aishą)

Kierunek kształcenia: Kierunek medyczny (Medycyna)
Dlaczego wybrała Pani Bractwo Ethernal i czym motywuje Pani ten wybór?
Może nie uważam się za jakoś szczególnie odważną lub wojowniczą ale wierzę, że to bractwo pomoże mi spełniać swoje ambicje.
Bardzo zależy mi na tym żeby coś osiągnąć i nie boję się ciężkiej pracy ani dyscypliny.

Statystyki:

Siła - 1
Zręczność - 3
Spryt - 2
Inteligencja - 6
Charyzma - 4
Percepcja - 4

Relacje:

Chester Sirett - jest dla niej jak starszy brat, bardzo dobrze się dogadują i wspierają.
Eliza Beatrice Van Der Sileenghorr-Sirett - przyjaciółka, beautiful cinnamon roll
Aisha Saqquaf - przyjaciółka, lubią się mimo różnych charakterów
Elliot Lockhart - narzeczony, często jest na niego zła

Zwierzak: Kozioł z wyraźnymi oznakami mutacji (dodatkowe rogi; zaostrzone zęby)
Imię: Oswald von Höllenfeuer
Cechy charakteru: Inteligentny | Szatański | Lojalny
Ulubione: świeża trawa i zioła; okazjonalnie trochę mięsa; bieganie po skałach; bieganie za ludźmi - zupełnie bez powodu, żadnego;

Informacje dodatkowe:
Wzrost: 149cm (z rogami - 163cm)
Waga: 52kg
Znak Zodiaku: Koziorożec
Hobby: nauka; czytanie; długie spacery - zwłaszcza w nocy i o świcie; kiedy mieszkała z wujem w górach lubiła opiekować się małym stadem kóz które hodował
Rodzina: wuj - Frederick Edelweiss, ojciec - Henryk Edelweiss, matka - Cadha Edelweiss

Ciekawostki:
- Lubi chodzić na boso więc czasami można ją zobaczyć bez butów. Nie robi jej to większej różnicy ponieważ przyzwyczaiła się do stąpania po górskich skałach.
- Nie planowała zabierać ze sobą kozy. Tak naprawdę to nie jest pewna czy pozwolą jej ją zatrzymać. Mały Oswald sam za nią podreptał a kiedy się zorientowała, było już za późno.
- Sen uważa za stratę czasu i większość nocy poświęca na naukę. Nikomu nie udało się stwierdzić dlaczego zawsze jest wypoczęta i nigdy nie zasypia. (Według Ferruli można by regulować zegarki. Często budzi się kilka minut przed budzikiem aby upewnić się, że zadzwoni o właściwej porze.)
- Kiedy jest przygnębiona woli być sama i zdarza jej się gdzieś znikać.
- Nie zraża jej widok krwi ani poważnych ran.
- Martwi się, że czasami ludzi nie rozumieją jej ani jej toku rozumowania.
- Wszystko traktuje bardzo poważnie.
- Gdyby ktoś zapytałby ją o wzrost, odpowiedziałaby, że ma 163 cm.
- Na lewej dłoni nosi pierścionek.

Capraris - ludzie z cechami zwierząt kozłowatych (Głównie koziorożców alpejskich, rzadziej kóz.)
Jedna z niezwykle rzadko spotykanych ras. Występuje jedynie w obszarach wysokich gór.
Jest niezwykle wytrzymała i zwinna oraz niezrównana we wspinaczce.
Cechuje się wysoką odpornością na głód i mróz. Przedstawiciele rasy mają najczęściej brązowe lub złote oczy oraz gęste, grube włosy.
Cechy charakterystyczne dla rasy to:
- rogi - dłuższe u osobników męskich oraz krótsze u żeńskich
- bardzo często koźle uszy i/lub ogon
- silne i dobrze rozwinięte mięśnie nóg
- kończyny dolne przekształcone w kopyta*
- w niektórych miejscach na ciele występuje silne owłosienie*
- większość osobników jest bardzo inteligentna i ostrożna (woli nie wdawać się w konflikty) ale także uparta.
Mogą oni sprawiać wrażenie samotników.

* występuje jedynie u osobników o wysokim stopniu mutacji

Description
Dla

Imię: Ferrulia
Nazwisko: Edelweiss (Edelweiß)
Rasa: Animilis Capraris
Wiek: 20
Znaki szczególne: charakterystyczne dla rasy Capraris rogi, uszy i ogon; blada; niska
Zdolności dodatkowe: Dobrze zna się na alchemii, ziołolecznictwie a także na metalurgii. Jest otwarta i szybko się uczy.
Cechy charakteru: Pracowita | Ambitna | Inteligentna | Uparta | Odpowiedzialna | Ekscentryczna | Indywidualistka | Perfekcjonistka
Ferrulia nie za bardzo wie jak rozmawiać z ludźmi ale stara się być miła i kulturalna. Boi się nowych znajomości i z tego powodu zachowuje pewien dystans. Jest też nieśmiała i ciężko jej zrobić jej pierwszy krok ku nowej znajomości.
Czasami zdarza się jej zachowywać trochę dziwnie ale niezbyt się tym przejmuje. Wszystko stara się robić po swojemu i nie lubi trzymać się utartych schematów. Uparcie trzyma się swoich postanowień i racji.
Zawsze ma ciekawe pomysły, wyznacza sobie ambitne cele i wytrwale do nich dąży. Jest skłonna do wielu poświęceń byle by tylko je osiągnąć. Nie lubi prosić ludzi o pomoc i lubi być samodzielna. Mimo wszystko cieszy się kiedy inni proszą o pomoc ją.
Jest dość pesymistyczna i każe niepowodzenie jest dla niej ogromną porażką. Czasem naprawdę trudno jej zobaczyć dobre strony i łatwo się załamuje.
Zdarza jej się być trochę nerwową i niespokojną ale zazwyczaj jest dość opanowana i woli nie pokazywać swoich emocji.

Biografia: Rodzina Edelweiss mieszkała w niewielkim górskim miasteczku. Mimo tego, że wioska była niemalże odcięta od świata to nie ominęły jej skutki Wielkiego Wybuchu. Mieszkańców zaczęły nękać różne choroby wywołane promieniowaniem. Z czasem pojawiły się też dzikie zwierzęta które wskutek mutacji stały się bardziej agresywne i nieprzewidywalne.
Kiedy matka Ferruli zaszła w ciążę, razem z mężem postanowili, że przeniosą się do jego brata żyjącego samotnie wysoko w górach.
Frederick Edelweiss nie przepadał za ludźmi i dlatego wybrał pustelnicze życie. Od czasu tragedii Henryk i jego żona odwiedzili go tylko kilka razy aby upewnić się czy jeszcze żyje. Mówiono o nim wiele rzeczy. Niektórzy straszyli swoje dzieci opowieściami o złym czarnoksiężniku z gór. Nawet dorośli
bali się wychodzić w nocy poza granice miasteczka. Tak wiele krążyło legend o straszliwym mędrcu który zamiast kielicha używa czaszek a za towarzysza ma jednookiego kruka... I tak wiele mijało się z prawdą.
Był bardzo zdolnym lekarzem. Praktykował również alchemię. Może nie był zbyt rozmowny czy towarzyski ale nigdy by nikogo nie skrzywdził.
Zdołał uniknąć skutków tragedii tworząc ze swojego domu bunkier.
Kiedy Eryk i jego żona przybyli, powitał ich zdziwiony. Oboje byli wyczerpani przebytą drogą i zaczęły ich też dotykać objawy choroby.
Nastała zima i zapasy ziół i lekarstw powoli się wyczerpały a osłabiona kobieta musiała się przygotować aby urodzić dziecko.
W mroźną, styczniową noc dziewczynka przyszła na świat. Była bardzo mała ale zdrowa. Miała koźle uszy a na głowie wyrastały jej dwa różki.
Niestety jej matka nie przeżyła porodu. Zaraz po niej zmarł również mąż i Frederick został ze swoją bratanicą całkiem sam. Nazwał ją Ferrulia i postanowił się nią zaopiekować.
Minęło kilka lat i Ferr wyrosła na ładną i ciekawą świata dziewczynkę. Często znikała z domu by do późna spacerować górskimi ścieżkami i odkrywać nowe rzeczy. Frederick pozwalał jej na to o ile tylko wracała przed zachodem słońca. Wolny czas spędzała na czytaniu, nauce i zbieraniu leczniczych ziół. Starała się też pomagać wujowi w jego pracy. Dzięki swoim nadzwyczajnym zdolnościom wspinaczki i wytrzymałości, zbierała dla niego składniki do produkcji leków.
Kilka lub nawet kilkanaście razy w miesiącu do jej chatki przychodzili ludzie, którym doktor Edelweiss postanowił pomagać. W zamian za bezcenne leki, przynosili ze sobą najlepsze towary takie jak wina, sery, wyszukaną odzież a nawet biżuterię. I plotki. Ludzie z wioski byli najlepszym źródłem informacji kiedy chciało się posłuchać nowin ze świata.
Ferrulia zawsze z zaciekawieniem słuchała ich historii. Co prawda zdarzało się, że zamieniła kilka słów z przyjaźnie wyglądającymi kobietami z wioski ale tak naprawdę zawsze czuła się "inna" i "gorsza". Wiedziała, że mimo ich dobrotliwych uśmiechów, ludzie boją się jej i postrzegają ją jako dziwadło.
Kiedy pewnego razu zaczęto mówić o akademii w której ludzie i mutanci mieli by pracować razem w sercu Ferr pojawiła się nadzieja aby wyrwać się z szarej, smutnej codzienności. Obawiała się opuszczać rodzinne strony ale była też zafascynowana istnieniem "stworzeń" takich jak ona. Liczyła na to, że może w końcu uda jej się uwolnić od samotności. Widziała choroby, cierpienie i strach ludzi które wywołała katastrofa. Zdawała też sobie sprawę z tego, że świat poza obszarem dobrze znanych jej skalistych dróg, łąk i szczytów jest jeszcze bardziej okrutny. Nie chciała tego zaakceptować i postanowiła, że zrobi co tylko może żeby to zmienić.

Podczas rocznej przerwy powróciła w rodzinne strony opłakiwać śmierć swojego kochanego przyjaciela Hansa.
Potem oświadczył jej sie jakiś debil i tak jakoś wyszło, że się zgodziła.
Oczywiście utrzymywała kontakt ze swoimi kochanymi przyjaciółmi (z Chesim, Elizą i Aishą)

Kierunek kształcenia: Kierunek medyczny (Medycyna)
Dlaczego wybrała Pani Bractwo Ethernal i czym motywuje Pani ten wybór?
Może nie uważam się za jakoś szczególnie odważną lub wojowniczą ale wierzę, że to bractwo pomoże mi spełniać swoje ambicje.
Bardzo zależy mi na tym żeby coś osiągnąć i nie boję się ciężkiej pracy ani dyscypliny.

Statystyki:

Siła - 1
Zręczność - 3
Spryt - 2
Inteligencja - 6
Charyzma - 4
Percepcja - 4

Relacje:

Chester Sirett - jest dla niej jak starszy brat, bardzo dobrze się dogadują i wspierają.
Eliza Beatrice Van Der Sileenghorr-Sirett - przyjaciółka, beautiful cinnamon roll
Aisha Saqquaf - przyjaciółka, lubią się mimo różnych charakterów
Elliot Lockhart - narzeczony, często jest na niego zła

Zwierzak: Kozioł z wyraźnymi oznakami mutacji (dodatkowe rogi; zaostrzone zęby)
Imię: Oswald von Höllenfeuer
Cechy charakteru: Inteligentny | Szatański | Lojalny
Ulubione: świeża trawa i zioła; okazjonalnie trochę mięsa; bieganie po skałach; bieganie za ludźmi - zupełnie bez powodu, żadnego;

Informacje dodatkowe:
Wzrost: 149cm (z rogami - 163cm)
Waga: 52kg
Znak Zodiaku: Koziorożec
Hobby: nauka; czytanie; długie spacery - zwłaszcza w nocy i o świcie; kiedy mieszkała z wujem w górach lubiła opiekować się małym stadem kóz które hodował
Rodzina: wuj - Frederick Edelweiss, ojciec - Henryk Edelweiss, matka - Cadha Edelweiss

Ciekawostki:
- Lubi chodzić na boso więc czasami można ją zobaczyć bez butów. Nie robi jej to większej różnicy ponieważ przyzwyczaiła się do stąpania po górskich skałach.
- Nie planowała zabierać ze sobą kozy. Tak naprawdę to nie jest pewna czy pozwolą jej ją zatrzymać. Mały Oswald sam za nią podreptał a kiedy się zorientowała, było już za późno.
- Sen uważa za stratę czasu i większość nocy poświęca na naukę. Nikomu nie udało się stwierdzić dlaczego zawsze jest wypoczęta i nigdy nie zasypia. (Według Ferruli można by regulować zegarki. Często budzi się kilka minut przed budzikiem aby upewnić się, że zadzwoni o właściwej porze.)
- Kiedy jest przygnębiona woli być sama i zdarza jej się gdzieś znikać.
- Nie zraża jej widok krwi ani poważnych ran.
- Martwi się, że czasami ludzi nie rozumieją jej ani jej toku rozumowania.
- Wszystko traktuje bardzo poważnie.
- Gdyby ktoś zapytałby ją o wzrost, odpowiedziałaby, że ma 163 cm.
- Na lewej dłoni nosi pierścionek.

Capraris - ludzie z cechami zwierząt kozłowatych (Głównie koziorożców alpejskich, rzadziej kóz.)
Jedna z niezwykle rzadko spotykanych ras. Występuje jedynie w obszarach wysokich gór.
Jest niezwykle wytrzymała i zwinna oraz niezrównana we wspinaczce.
Cechuje się wysoką odpornością na głód i mróz. Przedstawiciele rasy mają najczęściej brązowe lub złote oczy oraz gęste, grube włosy.
Cechy charakterystyczne dla rasy to:
- rogi - dłuższe u osobników męskich oraz krótsze u żeńskich
- bardzo często koźle uszy i/lub ogon
- silne i dobrze rozwinięte mięśnie nóg
- kończyny dolne przekształcone w kopyta*
- w niektórych miejscach na ciele występuje silne owłosienie*
- większość osobników jest bardzo inteligentna i ostrożna (woli nie wdawać się w konflikty) ale także uparta.
Mogą oni sprawiać wrażenie samotników.

* występuje jedynie u osobników o wysokim stopniu mutacji