HOME | DD

Description
Ξύπνησε. Μέσα στο ξύλινο κάστρο.
Δεν είναι πρωί, περασμένα μεσάνυχτα.
Ο ουρανός ξάστερος, πεντακάθαρος.
Ησυχία. Δεν θά 'πρεπε να είχε ξυπνήσει.
Ανησυχία. Νιώθει την καρδιά του να χτυπά - πιο γρήγορα.
Σηκώνεται. Φορά τα ρούχα του.
Αρπάζει το τόξο του. Βιάζεται.

Βηματίζει. Πάνω στο πέτρινο μονοπάτι.
Δεν έχει χαθεί, δρόμος γνωστός.
Το σκοτάδι απόλυτο, τον τυλίγει.
Ησυχία. Τίποτα δεν τον ενοχλεί.
Ανησυχία. Ακόμη νιώθει το κάλεσμά του - πιο κοντά.
Τρέχει. Διασχίζει την νύχτα.
Οδηγείται από διαίσθηση. Επιταχύνει.

Φοβάται. Έχει το τόξο στον ώμο.
Δεν μένει πολύ, τα ίχνη ολοφάνερα.
Το φεγγάρι ολόγιομο, χρωματιστό.
Ησυχία. Τα πνεύματα τον προστατεύουν.
Ανησυχία. Πρέπει να φτάσει πάση θυσία - τον έχει ανάγκη.
Πετάει. Κάνει τα χέρια φτερά.
Τ' αστέρια είναι πουλιά. Προσπαθεί.

Πλησιάζει. Κοντά στον πολυπόθητο στόχο.
Δεν καθυστερεί, έκκληση ανοιχτή.
Η επιθυμία κρυφή, τον διατρέχει.
Ησυχία. Είναι σίγουρος πως θα φτάσει.
Ανησυχία. Κι αν δεν προλάβει; πιο δυνατά.
Προσγειώνεται. Το παιχνίδι ξεκινά.
Όλα είναι πιθανά. Ψάχνει.

Αναζητά. Βαθιά, στο μαύρο δάσος.
Δεν χάνει στιγμή, πόθος άγρυπνος.
Μια σιλουέτα υγρή, δυσδιάκριτη.
Ησυχία. Αυτός είναι τον βρήκε.
Ανησυχία. Κι αν είναι κάποιος άλλος; δεν μπορεί.
Προσεγγίζει. Ελέγχει ξανά.
Οσφραίνεται τον αέρα. Αναστενάζει.

Από ανακούφιση, αναστενάζει. Δίπλα του.
Δεν είναι μισοί, μαζί ξανά.
Τα δάκρυα άπλετα, αβασάνιστα.
Ησυχία. Αγκαλιάζονται, τα μάτια κλειστά.
Ανησυχία. Δεν θα κρατήσει για πάντα - πιο σφιχτά.
Ανασαίνει. Αφήνουν στο έδαφος τα τόξα τους.
Παντοδύναμοι πια. Ξεκουράζεται.

Description
Ξύπνησε. Μέσα στο ξύλινο κάστρο.
Δεν είναι πρωί, περασμένα μεσάνυχτα.
Ο ουρανός ξάστερος, πεντακάθαρος.
Ησυχία. Δεν θά 'πρεπε να είχε ξυπνήσει.
Ανησυχία. Νιώθει την καρδιά του να χτυπά - πιο γρήγορα.
Σηκώνεται. Φορά τα ρούχα του.
Αρπάζει το τόξο του. Βιάζεται.

Βηματίζει. Πάνω στο πέτρινο μονοπάτι.
Δεν έχει χαθεί, δρόμος γνωστός.
Το σκοτάδι απόλυτο, τον τυλίγει.
Ησυχία. Τίποτα δεν τον ενοχλεί.
Ανησυχία. Ακόμη νιώθει το κάλεσμά του - πιο κοντά.
Τρέχει. Διασχίζει την νύχτα.
Οδηγείται από διαίσθηση. Επιταχύνει.

Φοβάται. Έχει το τόξο στον ώμο.
Δεν μένει πολύ, τα ίχνη ολοφάνερα.
Το φεγγάρι ολόγιομο, χρωματιστό.
Ησυχία. Τα πνεύματα τον προστατεύουν.
Ανησυχία. Πρέπει να φτάσει πάση θυσία - τον έχει ανάγκη.
Πετάει. Κάνει τα χέρια φτερά.
Τ' αστέρια είναι πουλιά. Προσπαθεί.

Πλησιάζει. Κοντά στον πολυπόθητο στόχο.
Δεν καθυστερεί, έκκληση ανοιχτή.
Η επιθυμία κρυφή, τον διατρέχει.
Ησυχία. Είναι σίγουρος πως θα φτάσει.
Ανησυχία. Κι αν δεν προλάβει; πιο δυνατά.
Προσγειώνεται. Το παιχνίδι ξεκινά.
Όλα είναι πιθανά. Ψάχνει.

Αναζητά. Βαθιά, στο μαύρο δάσος.
Δεν χάνει στιγμή, πόθος άγρυπνος.
Μια σιλουέτα υγρή, δυσδιάκριτη.
Ησυχία. Αυτός είναι τον βρήκε.
Ανησυχία. Κι αν είναι κάποιος άλλος; δεν μπορεί.
Προσεγγίζει. Ελέγχει ξανά.
Οσφραίνεται τον αέρα. Αναστενάζει.

Από ανακούφιση, αναστενάζει. Δίπλα του.
Δεν είναι μισοί, μαζί ξανά.
Τα δάκρυα άπλετα, αβασάνιστα.
Ησυχία. Αγκαλιάζονται, τα μάτια κλειστά.
Ανησυχία. Δεν θα κρατήσει για πάντα - πιο σφιχτά.
Ανασαίνει. Αφήνουν στο έδαφος τα τόξα τους.
Παντοδύναμοι πια. Ξεκουράζεται.