HOME | DD

Description
I think, that my art block is a past. Willingness to draw returned! What a pleasant emotion

Continuation of the picture which did for me Monstaria

Mature Content

What there happened?

One day Nadia and Anu were playing in the forest. Suddenly, an angry wild boar attacked her. Anu wanted to help her. He fell into a fury again during the fight with the animal - anger over him makes him stronger and more skinny to kill. After killing the boar Anu noticed the lioness from the flock and he wanted to attack her. Nadia wanted to calm him down, it usually worked out. But this time, Anu pushed her away with all his might. Only then did he calmed down and when he understood what he had done, he escaped.

****************************

Nadia searched Anu for the following day. For the night he didn't come back to the pride, very much worried against him. In the end she found him near Lion's Forest. Delighted ran up to him.

Nadia: Anu, where you were? I worried about you. And about yesterday, I'm not angry at you, so don't be sad.
Anu: Nadia... I could kill you yesterday... It's more and more worse...
Nadia: Will be fine. I will help you in controlling this anger.
Anu: No, I must do it myself... But I became dangerous to you... It cannot be any more...
Nadia: What do you mean?
Anu: Nadia, we should part... That would be better... In this way I won't hurt you...
Nadia: Anu, don't talk that! You won't hurt me!

Nadia wept. She tried to convince him, but Anu made a decision. He said goodbye and ran to forest.
Anu was afraid to be with her, it was more and more difficult for him to have control of anger. He was afraid that one day he really would hurt her, even kill her. Therefore he decided with pain to part.

Anu (c) Monstaria
Nadia and art (c) me

fir brushes (c) redheadstock
tree, grass, leaves and rock brushes (c) charfade

Myślę, że art block jest przeszłością. Powróciła chęć do rysowania! Przyjemne uczucie

Kontynuacja rysunku, który zrobiła dla mnie Monstaria
Co się tam wydarzyło?

Któregoś dnia Nadia i Anu bawili się w berka w lesie. Nagle ją zaatakował wściekły dzik. Anu ruszył do niej z pomocą. Podczas walki ze zwierzęciem wpadł znowu w furię - gniew panuje nad nim przez co staje się silniejszy i bardziej skory do zabijania. Po zabiciu dzika zauważył lwicę ze stada i chciał ją zaatakować. Nadia chciała go uspokoić, zwykle się jej to udawało. Jednak nie tym razem, Anu odepchnął ją z całej siły. Dopiero wtedy się opanował i gdy zrozumiał co zrobił, uciekł.

**************************

Następnego dnia Nadia szukała Anu. Na noc nie wrócił do stada, bardzo się martwiła o niego. W końcu znalazła go niedaleko Lwiego Lasu. Uradowana podbiegła do niego.

Nadia: Anu, gdzie ty byłeś? Martwiłam się o ciebie. Jeśli chodzi o wczoraj, nie gniewam się na ciebie, więc nie smuć się.
Anu: Nadia... Wczoraj mogłem cię zabić... Jest coraz gorzej...
Nadia: Będzie dobrze. Pomogę ci w panowaniu nad tym gniewem.
Anu: Nie, muszę to zrobić sam... Ale stałem się dla ciebie niebezpieczny... Tak dłużej nie może być...
Nadia: Co masz na myśli?
Anu: Nadia, powinniśmy się rozstać... Tak będzie najlepiej... W ten sposób nie zrobię ci krzywdy...
Nadia: Anu, nie mów tak! Nie zrobisz mi krzywdy!

Nadia rozpłakała się. Próbowała go przekonać, ale Anu podjął decyzję. Pożegnał ją i pobiegł do lasu.
Anu bał się z nią być, coraz trudniej mu było panować nad gniewem. Obawiał się, że któregoś dnia naprawdę ją skrzywdzi, a nawet ją zabije. Dlatego z bólem zdecydował się na rozstanie.

Description
I think, that my art block is a past. Willingness to draw returned! What a pleasant emotion

Continuation of the picture which did for me Monstaria

Mature Content

What there happened?

One day Nadia and Anu were playing in the forest. Suddenly, an angry wild boar attacked her. Anu wanted to help her. He fell into a fury again during the fight with the animal - anger over him makes him stronger and more skinny to kill. After killing the boar Anu noticed the lioness from the flock and he wanted to attack her. Nadia wanted to calm him down, it usually worked out. But this time, Anu pushed her away with all his might. Only then did he calmed down and when he understood what he had done, he escaped.

****************************

Nadia searched Anu for the following day. For the night he didn't come back to the pride, very much worried against him. In the end she found him near Lion's Forest. Delighted ran up to him.

Nadia: Anu, where you were? I worried about you. And about yesterday, I'm not angry at you, so don't be sad.
Anu: Nadia... I could kill you yesterday... It's more and more worse...
Nadia: Will be fine. I will help you in controlling this anger.
Anu: No, I must do it myself... But I became dangerous to you... It cannot be any more...
Nadia: What do you mean?
Anu: Nadia, we should part... That would be better... In this way I won't hurt you...
Nadia: Anu, don't talk that! You won't hurt me!

Nadia wept. She tried to convince him, but Anu made a decision. He said goodbye and ran to forest.
Anu was afraid to be with her, it was more and more difficult for him to have control of anger. He was afraid that one day he really would hurt her, even kill her. Therefore he decided with pain to part.

Anu (c) Monstaria
Nadia and art (c) me

fir brushes (c) redheadstock
tree, grass, leaves and rock brushes (c) charfade

Myślę, że art block jest przeszłością. Powróciła chęć do rysowania! Przyjemne uczucie

Kontynuacja rysunku, który zrobiła dla mnie Monstaria
Co się tam wydarzyło?

Któregoś dnia Nadia i Anu bawili się w berka w lesie. Nagle ją zaatakował wściekły dzik. Anu ruszył do niej z pomocą. Podczas walki ze zwierzęciem wpadł znowu w furię - gniew panuje nad nim przez co staje się silniejszy i bardziej skory do zabijania. Po zabiciu dzika zauważył lwicę ze stada i chciał ją zaatakować. Nadia chciała go uspokoić, zwykle się jej to udawało. Jednak nie tym razem, Anu odepchnął ją z całej siły. Dopiero wtedy się opanował i gdy zrozumiał co zrobił, uciekł.

**************************

Następnego dnia Nadia szukała Anu. Na noc nie wrócił do stada, bardzo się martwiła o niego. W końcu znalazła go niedaleko Lwiego Lasu. Uradowana podbiegła do niego.

Nadia: Anu, gdzie ty byłeś? Martwiłam się o ciebie. Jeśli chodzi o wczoraj, nie gniewam się na ciebie, więc nie smuć się.
Anu: Nadia... Wczoraj mogłem cię zabić... Jest coraz gorzej...
Nadia: Będzie dobrze. Pomogę ci w panowaniu nad tym gniewem.
Anu: Nie, muszę to zrobić sam... Ale stałem się dla ciebie niebezpieczny... Tak dłużej nie może być...
Nadia: Co masz na myśli?
Anu: Nadia, powinniśmy się rozstać... Tak będzie najlepiej... W ten sposób nie zrobię ci krzywdy...
Nadia: Anu, nie mów tak! Nie zrobisz mi krzywdy!

Nadia rozpłakała się. Próbowała go przekonać, ale Anu podjął decyzję. Pożegnał ją i pobiegł do lasu.
Anu bał się z nią być, coraz trudniej mu było panować nad gniewem. Obawiał się, że któregoś dnia naprawdę ją skrzywdzi, a nawet ją zabije. Dlatego z bólem zdecydował się na rozstanie.