HOME | DD

Description
niebo traci swą błękitność
całkiem już się posypało
wiatr postradał nieuchwytność
mnie wciąż jeszcze mało
sny przeciekły gwałtem w jawę
jawnie drżą gwałtowne ręce
bezgłos wieczną rozciął wrzawę
ja wciąż pragnę więcej
czekam aż się grunt rozkruszy
aż się księżyc w piach rozłoży
aż się ogniem duch przyprószy
aż mi pęknie krąg przestworzy
a gdy legnie świat w ruinie
końce stracą się złowieszcze
umierania czas przeminie
będę z płaczem błagać: JESZCZE