HOME | DD

Description
So, I've finally wrote her profile~

English version

Country: Djibouti (fr. Djibouti, arab. جيبوتي, Somali: Jabuuti, Afar: Gabuuti)

Human name: Noemie Dahar

Birthday: June 27th - independence from France in 1977.

Human age: 19 years old

Apperance: Small, young girl being only 158 centimeters tall. She has dark skin like people from Africa although she can't be called "black". Surprisingly the inhabitants of the country doesn't have a tight dark skin, so she is more brown than black. Though she has black hair and eyes. She has hair around the waist lenght, always fall loosely. Noemie doesn't like the tie. As for the clothes she wears very variously. Most of time she wears Dirac which is typical for the surrounding area women's clothing, obscuring almost the entire body. Her favorite is the green because in her culture, that color is a symbol of beauty. Yes, she knows that she is very pretty. During various festivals she puts on traditional dress of Afars, which very important element is the huge amount of gold jewelry. In particular, it is assumed jewelry on her head and face, which is why at this dress on her hair assumed a special cap with a thin material, in which you can cling chains. While visiting Europe or meeting with representatives of Western countries Noemie changing clothes on the western ones. Long dress almost to the ground with sleeves to the elbows. She also prefers green for this dress.

Personality:
Noemie is a quiet and well laid girl, polite to all because she wants to make a good first impression. She never tries to get someone's attention as she doesn't need it and doesn't want someone to look at her. Or rather she wants attention but not because of her personality.
As the fire she avoids talking about government, politics and other matters of state. In her country is a big censorship imposed on these matters, and Noemie does not want to expose her boss. Therefore, she will be trying to change the subject or tell frankly that she does not want to talk about it. If someone says something bad about the government the girl will try to defend it. Maybe not entirely honest, but still. Because she should.
Ever since Noemie remember, she is a neutral country. She always tries at all costs to prevent conflicts, especially when they relate to her siblings. If someone initiates a fight with one of them Noemie can be offended for a really long time. Especially when someone messes with Ethiopia. She's even able to offer her country as a place of peace talks. She doesn't like to go near fights and if she is not able to calm people she will just walk out.
Noemie is a great housewife. In her culture, women speak of the house and they take care of everything. Therefore, Noemie is not afraid to household duties. Sometimes she even has the will for cleaning in a place that does not belong to her. Is she a pedant? Maybe a little.

Relations:

Ancient Punt - Father. Noemie doesn't remember him too well. She knows that during his times there was prosperity and she was living with her siblings under one roof.

Ancient Egypt - Noemie didn't have opportunity to meet this woman personally and even if then it was so long time ago she doesn't remember it. She knows her father was trading with this woman and they had really good relations. That's why Noemie has a great respect for her.

Ethiopia - relations were established in 1984 but already as the French colony Djibouti cooperated with Ethiopia. After receiving independence from France Noemie took over the ownership in the railway Ethiopia - Djibouti. This law is mutual. Countries are in a very good relationship. Never occurred between them to any tensions, in conflicts Noemie always in on his side. There is no branch of the economy in which the two of them would not work with each other. The peoples of both countries consider themselves to be the same, people do not differ from each other. For some time, Djibouti and Ethiopia are considering the unification of their two countries into one. Ethiopia has 103,000 cubic meters of water per day for free for Djibouti, Djibouti in return offers free access to the sea. Well, there's nothing better like hitting on somene by offering water, right? Even if you hiy up your own siblings. Both receive what is important to them. And everyone are happy.

Somalia - Well, almost everyone. Somalia lives in the conflict with Ethiopia for a long time and Noemie knows that the state is not too pleased with her close contacts with Ethiopia. Especially since for Somalia, Djibouti is considered to be one of their own. After all, they are also siblings. And very close ones. Most of the population in Djibouti is of Somali. Noemie at all costs is trying to support Somalia in pursuit of peace and development of the country. She even joined the African Union peacekeeping actions carried out in Somalia. In 2012, Djibouti sent a delegation to Somalia to participate in the inaugural ceremony of the new president.

Eritrea - With the Eritrean-Ethiopian War (1998–2000), Ethiopia channeled most of its trade through Djibouti. Though Djibouti is nominally neutral, it broke off relations with Eritrea in November 1998, renewing relations in 2000. She did not like that Eritrea spoke against her beloved brother. Currently, she tries to maintain positive relations with this country.

France - thanks to him Djibouti had a chance to become a state. Maybe she would be grateful for that if not for the fact that the man twice conspired during the referendum for independence, and finally in 1977 she officially obtained independence from him. Thanks to him, however, Djibouti has grown and developed. He isn't perfect but on trade, however, Francis himself knows and now lives Noemie pretty well considering the conditions in the local neighborhoods. Economic and military agreements ensure the continued safety and economic aid from France.

India - This man started from trading with her father already in ancient times. Currently he trades with her. On 31 January 1989, the governments of Djibouti and India signed a Cultural Cooperation Agreement. Djibouti also signed a Memorandum of Understanding with the Telecommunication Consultants of India for implementation of the Pan-African e-Network project on Tele-education and Telemedicine. Additionally, a Civil Aviation Agreement and Bilateral Investment Promotion and Protection Agreement (BIPPA)s was signed in New Delhi on 19 May 2003. She likes and admires the man, eagerly seeking his help.

Kosovo - Djibouti officially recognised the independence of the Republic of Kosovo on 8 May 2010. On 22 March 2013 Djibouti and Kosovo established diplomatic relations and vowed to strengthen bilateral co-operation with one another.

Turkey - Relations between Turkey and Djibouti encompass the political, economic and military sectors. In 2012, exports from Turkey to Djibouti were estimated at $30.7 million USD, with $387,000 in imports from Djibouti. Aggregate bilateral trade between the two nations also totaled $31 million in volume. Turkish Government allocated 36 scholarships for the period of 2014-2015 to students from Djibouti. Turkey donated six fully equipped ambulances to Djibouti. Turkey have also taken steps for (the establishment of) a 50-bed children's hospital. It's obious he cares for a good health care in Djibouti and Noemie doesn't know how to thank him for all of it.

USA - The U.S. and Djibouti have forged strong ties in recent years. Foreign aid from the U.S. plays the lead role in Djibouti's economy. In 2002, United States units began operations from Djibouti with the aim of countering the possible threat of Islamic terrorism in the Horn of Africa. In April 1977, the United States established a Consulate General in Djibouti and upon independence in June 1977 raised the status of its mission to an embassy. The first U.S. Ambassador to the Republic of Djibouti arrived in October 1980. Over the past decade, the United States has been a principal provider of humanitarian assistance for famine relief, and has sponsored health care, education, good governance, and security assistance programs. Djibouti has allowed the U.S. military, as well as other nations, access to its port and airport facilities. The Djiboutian Government has been very supportive of U.S. and Western interests, particularly during the Gulf crisis of 1990-91 and after the terrorist attacks of September 11, 2001. In 2002, Djibouti agreed to host a U.S. military presence at Camp Lemonnier, a former French Foreign Legion base outside the capital that now houses approximately 3,500 American personnel. U.S. service members organise and provide development and security assistance from the compound to administrations in the Horn of Africa and Yemen as part of the War On Terror. As a victim of past international terrorist attacks, President Guelleh continues to take a very proactive position against terrorism.

Japan - On 27 June 1977, Japan recognized Djibouti as a sovereign state. Diplomatic ties between Djibouti and Japan were established in 1980. The Djiboutian government established an embassy in Tokyo. Japan's Maritime Self-Defense Force(MSDF) maintains an overseas military base in Djibouti since 2011. Japanese forces in Djibouti is tasked to escort ships and combat piracy on the Gulf of Aden and Red Sea. The MSDF personnel has been operating in Djibouti since 2009, sharing facilities with American forces also stationed in Djibouti until the establishment of their own base in 2011.

China - refers to the current and historical relationship between the People's Republic of China and Djibouti. China and Djibouti established relations on January 8, 1979. China has financed a number of public works projects in Djibouti, including a stadium, the offices of the Ministry of Foreign Affairs and the People's Palace. In September 2010, Type 920 Hospital Ship, also known as the "Peace Ark", visited Djibouti.

Egypt - Egypt was among the first countries that offered support for the Djibouti cadres, and Noemie wished that Egypt would pursue its role in supporting the capabilities of Djibouti. Egypt also was among the most countries supporting Djibouti to join the League of Arab States.

Canada - Canada established diplomatic relations with Djibouti in 1978 following its independence. Canada is following the process of Djiboutian democratization and encourages increased promotion and protection of human rights. Djibouti is the seat for the Secretariat of the Inter-Governmental Authority on Development (IGAD), the regional development, peace and security forum. Djibouti hosted the 2008 UN-led peace talks for Somalia, which culminated in the signing of a peace agreement, and was the site of regional talks in 2009 to address the problem of piracy off the coast of Somalia and in the Gulf of Aden. Canada encourages Djibouti to continue its efforts at fostering peace and security in the region. Djiboutian nationals also have access to the Canadian Francophonie Scholarship Program (CFSP), which allows people in employment from 37 developing countries of La Francophonie to have a scholarship or training in Canada. Additionally, Djibouti benefits from other DFATD Development programs, such as the Programme for Building African Capacity for Trade and the IGAD Regional HIV/AIDS Partnership Program. Canada is also the major donor (95%) supporting the World Food Programme's establishment of a Humanitarian Logistics Hub in Djibouti, to enable faster, more cost effective and effective responses to humanitarian crises in the region.

Iran - In September 2006, Djibouti President Ismail Omar Guelleh praised Iran for its determination to access peaceful nuclear technology and supported Iran;s right to use nuclear energy for peaceful purposes. During a 2007 trip to Djibouti, Vice President Davoudi expressed appreciation for President Guelleh’s continued rhetorical support of Iran’s pursuit of peaceful nuclear energy.

Interesting facts:
- The flag of Djibouti (Somali: Calanka Jabuuti, Arabic: علم جيبوتي‎, French: Drapeau de Djibouti) was adopted on 27 June 1977, following the country's independence from France. The light blue represents the Issa Somalis, and the green represents the Afars. The five-pointed star in its center represents the Somali-inhabited territories in Greater Somalia.
- Djibouti is divided into six administrative units of the first order (5 regions and one city), which are further divided into 11 districts.
- The grounds of the current Djibouti were inhabited for many centuries by Afars and Issas tribes that led constant trade contacts with the Arabs. This led to the adoption by them Islam as their religion.
- In the 90s, the country has experienced civil war and famine. The conflict was caused by rivalry between the ruling Issa and opposition of Afars. The government was supported militarily by France. In 1994, the fight ended with a peace agreement.
- Djibouti occupies an area of desert and semi-desert. Surface-mountainous highland, are the characteristic landscape of mountain ranges stromal (Mable mountains to the north and Goda) that extend Danakilskich Mountains, located in Eritrea. The topography of the country is mainly formed by volcanic activity. On the territory of Djibouti is the lowest point of Africa - Lake Asal - 150 m below sea level.
- Djibouti is a poor, underdeveloped, economically reliant on the country. It is supported from abroad, mainly by France and Saudi Arabia. The basis of the economy are port services and transit (through its territory passes built in the early twentieth century by order of the Emperor of Ethiopia railway line linking the capital of Ethiopia Addis Ababa with the port of Djibouti - in 2008 was planned the renovation) from which the vast majority of the revenue of the country. A priority for the country's economy is also agriculture, which is the source of livelihood for almost 4/5 of the population. Industry consists of several small factories (mainly food industry) as well as oil-powered thermal power plant located in the nation's capital. In addition, it is producing also the salt in the Lake Assal.
- The population of Djibouti consists of two main groups: Issas (Somalis) who make up approx. 60% of the population, and the Afars (approx. 35%). The remaining 5% are Europeans (mainly French and Italians), Arabs and Ethiopians.
- About 6% of the population are Christians, they are not persecuted on religious grounds because Djibouti recognizes the freedom of religious choice. There are marriages between Christians and Islamists.
- The government has held major national newspapers (La Nation) and Radiodiffusion-Television de Djibouti (RTD), which controls the national radio and television. In Djibouti there are no private stations. The government controls nearly all electronic media. Private newspapers and other publications are generally available for free circulation, provided that journalists censor themselves. The official media are uncritical of the government.
- Science in schools is generally carried out in French. They are gaining popularity Koranic school. In Djibouti there are no universities. Currently Djibouti tries to raise standars of their schools.

Polish version

Nazwa: Dżibuti (fr. Djibouti, arab. جيبوتي, Somali: Jabuuti, Afar: Gabuuti), Republika Dżibuti (fr. République de Djibouti, arab. جمهورية جيبوتي)

Imię i nazwisko: Noemie Daher

Data urodzin: 27 czerwca - otrzymanie niepodległości od Francji w 1977 roku.

Ludzki wiek: 19 lat

Wygląd: Niewysoka, młoda dziewczyna mierząca sobie jakieś 158 centymetrów. Ma ciemną skórę jak na mieszkańca Afryki przystało choć nie można ją nazwać "czarną". O dziwo mieszkańcy jej państwa wcale nie mają mocno ciemnej skóry, więc i ona jest bardziej brązowa niż czarna. Czarne natomiast ma włosy i oczy. Włosy zapuszczone mniej więcej do pasa, zawsze opadają luźno. Noemie nie lubi ich wiązać. Co do ubrań to nosi się bardzo różnorodnie. Na co dzień zakłada dirac czyli typowy dla jej okolic ubiór kobiecy, zasłaniający niemal całe ciało. Jej ulubiony to ten zielony gdyż w jej kulturze ów kolor jest symbolem piękna. Tak, dziewczyna wie, że jest bardzo ładna. Podczas różnych festiwali przywdziewa tradycyjny strój Afarów, którego bardzo ważnym elementem jest ogromna ilość złotej biżuterii. Szczególnie zakłada się biżuterię na głowę i twarz, dlatego też przy tym ubiorze na włosy zakładany jest specjalny czepek z cienkiego materiału, w który można wczepiać łańcuszki. Odwiedzając Europę lub spotykając się z przedstawicielami krajów zachodnich Noemie zmienia ubiór na zachodni. Długa suknia niemal do ziemi z rękawami do łokci. Również tutaj preferuje kolor zielony.

Charakter: Noemie jest spokojną i dobrze ułożoną dziewczyną, grzeczna wobec wszystkich gdyż pragnie zrobić dobre pierwsze wrażenie. Nigdy nie pcha się do przodu, nie zależy jej na uwadze innych osób. A raczej zależy, ale nie chce jej wymuszać swoim zachowaniem.
Jak ognia unika rozmów o rządzie, polityce i innych sprawach państwowych. W jej kraju jest nałożona spora cenzura na te sprawy, a Noemie nie chce się narazić swojemu szefowi. Dlatego też stara się zmienić temat lub mówi szczerze, że nie ma ochoty o tym rozmawiać. Jeśli ktoś mówi coś złego o jej rządzie, dziewczyna próbuje go bronić. Może nie do końca szczerze, ale jednak. Bo tak wypada.
Odkąd pamięta, jest krajem neutralnym. Zawsze stara się za wszelką cenę zapobiegać konfliktom, szczególnie gdy te dotyczą jej rodzeństwa. Jeśli ktoś wszczyna kłótnię z jednym z nich Noemie potrafi się obrazić na naprawdę długi czas. Szczególnie gdy ktoś zadziera z Etiopią. Jest w stanie nawet zaoferować swoje państwo jako miejsce rozmów pokojowych. Nie lubi przebywać w pobliżu kłótni i jeśli nie jest w stanie uspokoić kłucących się osób to po prostu wychodzi.
Jest świetną gospodynią domową, w jej kulturze kobiety władają domem i to one zajmują się wszystkim. Dlatego też Noemie nie boi się obowiązków domowych. Czasem nawet sama weźmie się za sprzątanie w miejscu, które nie należy do niej. Czy jest pedantką? Może troszkę.

Relacje:

Starożytny Punt - Ojciec. Noemie jednak go nie pamięta za dobrze. Wie, że za jego czasów panował dobrobyt i wraz z rodzeństwem mieszkali pod jednym dachem.

Starożytny Egipt - nie miała okazji poznać jej osobiście, a nawet jeśli to było to tak dawno temu, że nie pamięta tego. Wie, że jej ojciec handlował z tą kobietą i bardzo dobrze się dogadywali. Dlatego też Noemie darzy ją ogromnym szacunkiem.

Etiopia - relacje zostały nawiązane w 1984 roku choć już wcześniej jako kolonia francuska Dżibuti współpracowało z Etiopią. Po otrzymaniu niepodległości przejęła od Francji prawo do własności linii kolejowej Etiopia - Dzibuti. Prawo to jest obustronne. Kraje mają ze sobą niezwykle dobre relacje. Nigdy nie dochodziło między nimi do żadnych spięć, w konfliktach Noemie zawsze stawała po jego stronie. Nie ma gałęzi gospodarki, w której ta dwójka by nie współpracowała ze sobą. Narody obu państw uważają się za takie same, ludzie nie różnią się niczym między sobą. Od jakiegoś czasu Dżibuti i Etiopia rozważają zjednoczenie swoich dwóch państw w jedno. Etiopia oferuje Dżibuti 103,000 metrów sześciennych wody dziennie za darmo, a w zamian Dżibuti oferuje darmowy dostęp do morza. Cóż, nie ma to jak podryw na wodę, prawda? Nawet jeśli podrywa Cię Twoje własne rodzeństwo. Oboje otrzymują to co dla nich ważne. I wszyscy są szczęśliwi.

Somalia - no, prawie wszyscy. Somalia żyje w konflikcie z Etiopią od bardzo dawna i Noemie wie, że państwo to nie jest zbyt zadowolone z jej bliskich kontaktów z Etiopią. Zwłaszcza, że Somalia uważa Dżibuti za jedną ze swoich. Wszak również są rodzeństwem. I to bardzo bliskim. Większość populacji Dżibuti jest pochodzenia somalijskiego. Noemie za wszelką cenę stara się wspierać Somalię w dążeniu do spokoju i rozwoju kraju. Nawet dołączyła do akcji pokojowej Unii Afrykańskiej prowadzonej w Somalii. W 2012 roku Dżibuti wysłało delegację do Somalii aby ta wzięła udział w ceremonii inauguracyjnej nowego prezydenta.

Erytrea - podczas wojny pomiędzy Erytreą i Etiopią, ten drugi kierował większość handlu przez Dżibuti. Choć Noemie zawsze była neutralnym państwem to zerwała stosunki dyplomatyczne z Erytreą na dobre 2 lata. Nie podobało jej się, że Erytrea wystąpiła przeciwko jej ukochanemu rodzeństwu. Obecnie próbuje utrzymać pozytywne relacje z tym krajem.

Francja - to za jego sprawą Dżibuti miała szanse na zostanie państwem. Może i byłaby mu za to wdzięczna gdyby nie fakt, że mężczyzna dwa razy spiskował podczas referendów niepodległościowych i dopiero w 1977 roku udało jej się oficjalnie uzyskać niepodległość od niego. Dzięki niemu jednak Dżibuti rozrosło się i rozwijało. Co jak co, ale na handlu to jednak Francis się zna i teraz Noemie żyje całkiem dobrze jak na warunki tamtejszych okolic. Umowy wojskowe i ekonomiczne zapewniają stałe bezpieczeństwo i pomoc gospodarczą ze strony Francji.

Indie - mężczyzna ten zaczynał od handlu z jej ojcem już w starożytnych czasach. Obecnie handluje z nią. Indie dał Dżibuti bardzo duży kredyt by pomóc zbudować cementownię w Ali Sabieh. W 1989 podpisali umowę o współpracy w dziedzinie kultury. Dżibuti podpisała także protokół ustaleń z Konsulatem telekomunikacyjnym Indii na realizację projektu Pan-African Network na e-Tele-edukacji i telemedycyny. Dodatkowo, Umowa Lotnictwa Cywilnego oraz dwustronne umowy inwestycyjne i promocji ochrony (BIPPA) została podpisana w New Delhi w dniu 19 maja 2003 r. Lubi i podziwia tego mężczyznę, chętnie szuka u niego pomocy.

Kosowo - Dżibuti uznało niepodległość Kosowa 8 maja 2010 roku. 22 marca 2013 nawiązali stosunki dyplomatyczne i pragną rozwijać obustronną współpracę na gruncie ekonomicznym.

Turcja - to nie tylko współpraca ekonomiczna i gospodarcza. Turcja wspiera Dżibuti na wielu płaszczyznach. Między innymi przekazał 36 stypendiów dla studentów w Dżibuti na rok 2014-2015. Oddał również do użytku 6 w pełni wyposażonych karetek, a także ma w planach wybudowanie 50-łóżkowego szpitala dla dzieci. Wyraźnie zależy mu na rozwoju opieki zdrowotnej w tym niewielkim państwie. Noemie nie wie jak ma mu się odwdzięczyć za tak wspaniałe dary. Również wspiera przemysł obronny by Dżibuti miała nowoczesny sprzęt.

USA - W ciągu ostatniej dekady, Stany Zjednoczone były głównym dostawcą pomocy humanitarnej dla zmniejszenia głodu i sponsoruje rozwój opieki zdrowotnej, edukacji, dobrego zarządzania i programów wsparcia rozwoju bezpieczeństwa. Rząd Dżibuti bardzo popiera USA i zachodnie interesy, zwłaszcza w czasie kryzysu w Zatoce Perskiej w 1990-91, a potem po atakach terrorystycznych z 11 września 2001 roku. W 2002 roku, Dżibuti zgodziła się zorganizować USA obóz wojskowy w Lemonnier, byłej francuskiej bazy Legii Cudzoziemskiej poza stolicą, która obecnie mieści około 4000 pracowników. Użytkownicy serwisu mają zapewnić humanitarne wsparcie / rozwój i bezpieczeństwa / kontrterrorystyczną pomoc dla ludzi i rządów w Rogu Afryki i Jemenie. Jako ofiara ostatnich międzynarodowych ataków terrorystycznych, prezes Guelleh nadal zajmuje bardzo aktywną pozycję w walce z terroryzmem. Podobnie jak z Turkiem i tu Noemie nie wie co mogłaby zrobić by jakoś pokazać swoją wdzięczność.

Japonia - Morskie Siły Samoobrony Japonii (MSDF) utrzymują za granicą bazy wojskowe w Dżibuti od roku 2011. Siły japońskie w Dżibuti mają za zadanie eskortować statki i zwalczać piractwo w Zatoce Adeńskiej i Morza Czerwonego. Personel MSDF działa od 2009 roku w Dżibuti, dzieląc bazy z siłami amerykańskimi stacjonującymi w Dżibuti aż do utworzenia własnej bazy w 2011 roku. Noemie nie lubi piractwa i jest wdzięczna Japonii za wsparcie w zwalczaniu go.

Chiny - relacje odnoszą się do bieżących i historycznych stosunków między Republiką Ludową i Dżibuti. Chiny i Dżibuti rozpoczęły relacje w dniu 8 stycznia 1979 roku. Chiny sfinansował szereg robót publicznych w Dżibuti, w tym stadionu, siedziby Ministerstwa Spraw Zagranicznych i Pałac Ludowy. We wrześniu 2010, statek szpitalny Typ 920, znany również jako "Peace Ark", odwiedził Dżibuti.

Egipt - Egipt był jednym z pierwszych krajów, które oferowały wsparcie dla kadry Dżibuti i Noemi ma nadzieję, że Egipt będzie realizować swoją rolę we wspieraniu możliwości Dżibuti. Chłopak najmocniej wspierał Dżibuti w dołączeniu do Ligi państw arabskich.

Kanada - wiernie śledzi proces demokratyzacji Dżibuti i zachęca do zwiększenia promocji i ochrony praw człowieka. Dżibuti była gospodarzem rozmów pokojowych ONZ w Somalii, które doprowadziły do podpisania porozumienia pokojowego i była miejscem rozmów regionalnych na temat zwalczania piractwa. Kanada podziwia i zachęca Dżibuti do kontynuowania wysiłków na rzecz pokoju i bezpieczeństwa w tym regionie. Obywatele Dżibuti mają również dostęp do Kanadyjskiego Programu Stypendialnego Frankofonii, która pozwala ludziom w pracy z 37 krajów rozwijających się Frankofonii mieć stypendium lub szkolenia w Kanadzie. Kanada jest również głównym darczyńcą (95%) wspierania ustanowienia Światowego Programu Żywnościowego w Dżibuti.

Iran - Dżibuti podziwia Iran za jego upór w dążeniu do możliwości posiadania pokojowej technologii jądrowej oraz używania energii jądrowej. W 2007 roku irański wiceprezydent Parviz Davoudi w spotkaniu z premierem Dżibuti Mohamedem Dileita, wyraził gotowość Iranu do współpracy w zakresie projektów energetycznych i rozwoju infrastruktury w Dżibuti.

Ciekawostki:
- Flaga Dżibuti przedstawia dwa poziome pasy, niebieski (górny) i zielony (dolny), ograniczone z lewej strony białym trójkątem. Pośrodku trójkąta znajduje się czerwona pięcioramienna gwiazda. Kolor niebieski symbolizuje niebo, kolor zielony – ziemię, natomiast biały – pokój. Gwiazda symbolizuje jedność kraju. Flaga została przyjęta w dniu ogłoszenia niepodległości Dżibuti, 27 czerwca 1977 roku
- Dżibuti jest podzielone na 6 jednostek administracyjnych pierwszego rzędu (5 regionów i 1 miasto), które dzielą się następnie na 11 dystryktów.
- Tereny obecnego Dżibuti zamieszkiwały od wielu wieków plemiona Afarów i Issów, które prowadziły stałe kontakty handlowe z Arabami. Doprowadziło to do przyjęcia przez nich islamu jako własnej religii
- W latach 90. kraj doświadczył wojny domowej i klęski głodu. Konflikt spowodowany był rywalizacją pomiędzy rządzącymi Issami i opozycyjnymi Afarami. Rząd wsparty został zbrojnie przez Francję. W roku 1994 walki zakończyły się porozumieniem pokojowym
- Dżibuti zajmuje obszary o charakterze pustynnym i półpustynnym. Powierzchnia górzysto-wyżynna, charakterystycznym krajobrazem są pasma gór zrębowych (na północy góry Mabla i Goda), które stanowią przedłużenie Gór Danakilskich, położonych w Erytrei. Topografia kraju ukształtowana jest głównie przez działalność wulkaniczną. Na terenie Dżibuti znajduje się najniższy punkt Afryki - Jezioro Asal - 150 m p. p. m.
- Dżibuti jest biednym, słabo rozwiniętym, niesamodzielnym gospodarczo krajem. Jest wspomagany z zagranicy, przede wszystkim przez Francję i Arabię Saudyjską. Podstawą gospodarki są usługi portowe i tranzytowe (przez terytorium tego kraju przechodzi wybudowana w początkach XX wieku na polecenie cesarza Etiopii linia kolejowa łącząca stolicę Etiopii Addis Abebę z portem w Dżibuti - w roku 2008 planowany był jej remont) z których pochodzi znaczna większość dochodów kraju. Priorytetowe znaczenie dla ekonomii kraju ma także rolnictwo, będące źródłem utrzymania dla niemal 4/5 społeczeństwa. Przemysł składa się z kilkunastu małych zakładów produkcyjnych (głównie przemysł spożywczy) oraz elektrowni cieplnej zasilanej ropą znajdującej się w stolicy kraju. Poza tym pozyskuje się także sól w okolicach Jeziora Assal.
- Ludność Dżibuti składa się z dwóch głównych grup: Issów (Somalijczyków), którzy tworzą ok. 60% społeczeństwa, i Afarów (ok. 35%). Pozostałe 5% przypada na Europejczyków (głównie Francuzów i Włochów), Arabów i Etiopczyków.
- około 6% mieszkańców to chrześcijanie, nie są oni prześladowani na tle religijnym gdyż Dżibuti uznaje wolność wyboru religii. Możliwe są śluby między chrześcijanami i islamistami.
- Rząd ma w posiadaniu główne gazety krajowe (La Nation) oraz Radiodiffusion-Television de Djibouti (RTD), która kontroluje krajowe radio i telewizje. W Dżibuti nie ma prywatnych stacji. Rząd kontroluje prawie wszystkie elektroniczne media. Prywatne gazety i inne publikacje są generalnie udostępnione do wolnego obiegu, ale pod warunkiem że dziennikarze sami się cenzurują. Oficjalne media są bezkrytyczne wobec rządu.
- Nauka w szkołach odbywa się na ogół w języku francuskim. Coraz większą popularność zdobywają szkoły koraniczne. W Dżibuti nie ma żadnych uczelni wyższych.

Base: Here

Description
So, I've finally wrote her profile~

English version

Country: Djibouti (fr. Djibouti, arab. جيبوتي, Somali: Jabuuti, Afar: Gabuuti)

Human name: Noemie Dahar

Birthday: June 27th - independence from France in 1977.

Human age: 19 years old

Apperance: Small, young girl being only 158 centimeters tall. She has dark skin like people from Africa although she can't be called "black". Surprisingly the inhabitants of the country doesn't have a tight dark skin, so she is more brown than black. Though she has black hair and eyes. She has hair around the waist lenght, always fall loosely. Noemie doesn't like the tie. As for the clothes she wears very variously. Most of time she wears Dirac which is typical for the surrounding area women's clothing, obscuring almost the entire body. Her favorite is the green because in her culture, that color is a symbol of beauty. Yes, she knows that she is very pretty. During various festivals she puts on traditional dress of Afars, which very important element is the huge amount of gold jewelry. In particular, it is assumed jewelry on her head and face, which is why at this dress on her hair assumed a special cap with a thin material, in which you can cling chains. While visiting Europe or meeting with representatives of Western countries Noemie changing clothes on the western ones. Long dress almost to the ground with sleeves to the elbows. She also prefers green for this dress.

Personality:
Noemie is a quiet and well laid girl, polite to all because she wants to make a good first impression. She never tries to get someone's attention as she doesn't need it and doesn't want someone to look at her. Or rather she wants attention but not because of her personality.
As the fire she avoids talking about government, politics and other matters of state. In her country is a big censorship imposed on these matters, and Noemie does not want to expose her boss. Therefore, she will be trying to change the subject or tell frankly that she does not want to talk about it. If someone says something bad about the government the girl will try to defend it. Maybe not entirely honest, but still. Because she should.
Ever since Noemie remember, she is a neutral country. She always tries at all costs to prevent conflicts, especially when they relate to her siblings. If someone initiates a fight with one of them Noemie can be offended for a really long time. Especially when someone messes with Ethiopia. She's even able to offer her country as a place of peace talks. She doesn't like to go near fights and if she is not able to calm people she will just walk out.
Noemie is a great housewife. In her culture, women speak of the house and they take care of everything. Therefore, Noemie is not afraid to household duties. Sometimes she even has the will for cleaning in a place that does not belong to her. Is she a pedant? Maybe a little.

Relations:

Ancient Punt - Father. Noemie doesn't remember him too well. She knows that during his times there was prosperity and she was living with her siblings under one roof.

Ancient Egypt - Noemie didn't have opportunity to meet this woman personally and even if then it was so long time ago she doesn't remember it. She knows her father was trading with this woman and they had really good relations. That's why Noemie has a great respect for her.

Ethiopia - relations were established in 1984 but already as the French colony Djibouti cooperated with Ethiopia. After receiving independence from France Noemie took over the ownership in the railway Ethiopia - Djibouti. This law is mutual. Countries are in a very good relationship. Never occurred between them to any tensions, in conflicts Noemie always in on his side. There is no branch of the economy in which the two of them would not work with each other. The peoples of both countries consider themselves to be the same, people do not differ from each other. For some time, Djibouti and Ethiopia are considering the unification of their two countries into one. Ethiopia has 103,000 cubic meters of water per day for free for Djibouti, Djibouti in return offers free access to the sea. Well, there's nothing better like hitting on somene by offering water, right? Even if you hiy up your own siblings. Both receive what is important to them. And everyone are happy.

Somalia - Well, almost everyone. Somalia lives in the conflict with Ethiopia for a long time and Noemie knows that the state is not too pleased with her close contacts with Ethiopia. Especially since for Somalia, Djibouti is considered to be one of their own. After all, they are also siblings. And very close ones. Most of the population in Djibouti is of Somali. Noemie at all costs is trying to support Somalia in pursuit of peace and development of the country. She even joined the African Union peacekeeping actions carried out in Somalia. In 2012, Djibouti sent a delegation to Somalia to participate in the inaugural ceremony of the new president.

Eritrea - With the Eritrean-Ethiopian War (1998–2000), Ethiopia channeled most of its trade through Djibouti. Though Djibouti is nominally neutral, it broke off relations with Eritrea in November 1998, renewing relations in 2000. She did not like that Eritrea spoke against her beloved brother. Currently, she tries to maintain positive relations with this country.

France - thanks to him Djibouti had a chance to become a state. Maybe she would be grateful for that if not for the fact that the man twice conspired during the referendum for independence, and finally in 1977 she officially obtained independence from him. Thanks to him, however, Djibouti has grown and developed. He isn't perfect but on trade, however, Francis himself knows and now lives Noemie pretty well considering the conditions in the local neighborhoods. Economic and military agreements ensure the continued safety and economic aid from France.

India - This man started from trading with her father already in ancient times. Currently he trades with her. On 31 January 1989, the governments of Djibouti and India signed a Cultural Cooperation Agreement. Djibouti also signed a Memorandum of Understanding with the Telecommunication Consultants of India for implementation of the Pan-African e-Network project on Tele-education and Telemedicine. Additionally, a Civil Aviation Agreement and Bilateral Investment Promotion and Protection Agreement (BIPPA)s was signed in New Delhi on 19 May 2003. She likes and admires the man, eagerly seeking his help.

Kosovo - Djibouti officially recognised the independence of the Republic of Kosovo on 8 May 2010. On 22 March 2013 Djibouti and Kosovo established diplomatic relations and vowed to strengthen bilateral co-operation with one another.

Turkey - Relations between Turkey and Djibouti encompass the political, economic and military sectors. In 2012, exports from Turkey to Djibouti were estimated at $30.7 million USD, with $387,000 in imports from Djibouti. Aggregate bilateral trade between the two nations also totaled $31 million in volume. Turkish Government allocated 36 scholarships for the period of 2014-2015 to students from Djibouti. Turkey donated six fully equipped ambulances to Djibouti. Turkey have also taken steps for (the establishment of) a 50-bed children's hospital. It's obious he cares for a good health care in Djibouti and Noemie doesn't know how to thank him for all of it.

USA - The U.S. and Djibouti have forged strong ties in recent years. Foreign aid from the U.S. plays the lead role in Djibouti's economy. In 2002, United States units began operations from Djibouti with the aim of countering the possible threat of Islamic terrorism in the Horn of Africa. In April 1977, the United States established a Consulate General in Djibouti and upon independence in June 1977 raised the status of its mission to an embassy. The first U.S. Ambassador to the Republic of Djibouti arrived in October 1980. Over the past decade, the United States has been a principal provider of humanitarian assistance for famine relief, and has sponsored health care, education, good governance, and security assistance programs. Djibouti has allowed the U.S. military, as well as other nations, access to its port and airport facilities. The Djiboutian Government has been very supportive of U.S. and Western interests, particularly during the Gulf crisis of 1990-91 and after the terrorist attacks of September 11, 2001. In 2002, Djibouti agreed to host a U.S. military presence at Camp Lemonnier, a former French Foreign Legion base outside the capital that now houses approximately 3,500 American personnel. U.S. service members organise and provide development and security assistance from the compound to administrations in the Horn of Africa and Yemen as part of the War On Terror. As a victim of past international terrorist attacks, President Guelleh continues to take a very proactive position against terrorism.

Japan - On 27 June 1977, Japan recognized Djibouti as a sovereign state. Diplomatic ties between Djibouti and Japan were established in 1980. The Djiboutian government established an embassy in Tokyo. Japan's Maritime Self-Defense Force(MSDF) maintains an overseas military base in Djibouti since 2011. Japanese forces in Djibouti is tasked to escort ships and combat piracy on the Gulf of Aden and Red Sea. The MSDF personnel has been operating in Djibouti since 2009, sharing facilities with American forces also stationed in Djibouti until the establishment of their own base in 2011.

China - refers to the current and historical relationship between the People's Republic of China and Djibouti. China and Djibouti established relations on January 8, 1979. China has financed a number of public works projects in Djibouti, including a stadium, the offices of the Ministry of Foreign Affairs and the People's Palace. In September 2010, Type 920 Hospital Ship, also known as the "Peace Ark", visited Djibouti.

Egypt - Egypt was among the first countries that offered support for the Djibouti cadres, and Noemie wished that Egypt would pursue its role in supporting the capabilities of Djibouti. Egypt also was among the most countries supporting Djibouti to join the League of Arab States.

Canada - Canada established diplomatic relations with Djibouti in 1978 following its independence. Canada is following the process of Djiboutian democratization and encourages increased promotion and protection of human rights. Djibouti is the seat for the Secretariat of the Inter-Governmental Authority on Development (IGAD), the regional development, peace and security forum. Djibouti hosted the 2008 UN-led peace talks for Somalia, which culminated in the signing of a peace agreement, and was the site of regional talks in 2009 to address the problem of piracy off the coast of Somalia and in the Gulf of Aden. Canada encourages Djibouti to continue its efforts at fostering peace and security in the region. Djiboutian nationals also have access to the Canadian Francophonie Scholarship Program (CFSP), which allows people in employment from 37 developing countries of La Francophonie to have a scholarship or training in Canada. Additionally, Djibouti benefits from other DFATD Development programs, such as the Programme for Building African Capacity for Trade and the IGAD Regional HIV/AIDS Partnership Program. Canada is also the major donor (95%) supporting the World Food Programme's establishment of a Humanitarian Logistics Hub in Djibouti, to enable faster, more cost effective and effective responses to humanitarian crises in the region.

Iran - In September 2006, Djibouti President Ismail Omar Guelleh praised Iran for its determination to access peaceful nuclear technology and supported Iran;s right to use nuclear energy for peaceful purposes. During a 2007 trip to Djibouti, Vice President Davoudi expressed appreciation for President Guelleh’s continued rhetorical support of Iran’s pursuit of peaceful nuclear energy.

Interesting facts:
- The flag of Djibouti (Somali: Calanka Jabuuti, Arabic: علم جيبوتي‎, French: Drapeau de Djibouti) was adopted on 27 June 1977, following the country's independence from France. The light blue represents the Issa Somalis, and the green represents the Afars. The five-pointed star in its center represents the Somali-inhabited territories in Greater Somalia.
- Djibouti is divided into six administrative units of the first order (5 regions and one city), which are further divided into 11 districts.
- The grounds of the current Djibouti were inhabited for many centuries by Afars and Issas tribes that led constant trade contacts with the Arabs. This led to the adoption by them Islam as their religion.
- In the 90s, the country has experienced civil war and famine. The conflict was caused by rivalry between the ruling Issa and opposition of Afars. The government was supported militarily by France. In 1994, the fight ended with a peace agreement.
- Djibouti occupies an area of desert and semi-desert. Surface-mountainous highland, are the characteristic landscape of mountain ranges stromal (Mable mountains to the north and Goda) that extend Danakilskich Mountains, located in Eritrea. The topography of the country is mainly formed by volcanic activity. On the territory of Djibouti is the lowest point of Africa - Lake Asal - 150 m below sea level.
- Djibouti is a poor, underdeveloped, economically reliant on the country. It is supported from abroad, mainly by France and Saudi Arabia. The basis of the economy are port services and transit (through its territory passes built in the early twentieth century by order of the Emperor of Ethiopia railway line linking the capital of Ethiopia Addis Ababa with the port of Djibouti - in 2008 was planned the renovation) from which the vast majority of the revenue of the country. A priority for the country's economy is also agriculture, which is the source of livelihood for almost 4/5 of the population. Industry consists of several small factories (mainly food industry) as well as oil-powered thermal power plant located in the nation's capital. In addition, it is producing also the salt in the Lake Assal.
- The population of Djibouti consists of two main groups: Issas (Somalis) who make up approx. 60% of the population, and the Afars (approx. 35%). The remaining 5% are Europeans (mainly French and Italians), Arabs and Ethiopians.
- About 6% of the population are Christians, they are not persecuted on religious grounds because Djibouti recognizes the freedom of religious choice. There are marriages between Christians and Islamists.
- The government has held major national newspapers (La Nation) and Radiodiffusion-Television de Djibouti (RTD), which controls the national radio and television. In Djibouti there are no private stations. The government controls nearly all electronic media. Private newspapers and other publications are generally available for free circulation, provided that journalists censor themselves. The official media are uncritical of the government.
- Science in schools is generally carried out in French. They are gaining popularity Koranic school. In Djibouti there are no universities. Currently Djibouti tries to raise standars of their schools.

Polish version

Nazwa: Dżibuti (fr. Djibouti, arab. جيبوتي, Somali: Jabuuti, Afar: Gabuuti), Republika Dżibuti (fr. République de Djibouti, arab. جمهورية جيبوتي)

Imię i nazwisko: Noemie Daher

Data urodzin: 27 czerwca - otrzymanie niepodległości od Francji w 1977 roku.

Ludzki wiek: 19 lat

Wygląd: Niewysoka, młoda dziewczyna mierząca sobie jakieś 158 centymetrów. Ma ciemną skórę jak na mieszkańca Afryki przystało choć nie można ją nazwać "czarną". O dziwo mieszkańcy jej państwa wcale nie mają mocno ciemnej skóry, więc i ona jest bardziej brązowa niż czarna. Czarne natomiast ma włosy i oczy. Włosy zapuszczone mniej więcej do pasa, zawsze opadają luźno. Noemie nie lubi ich wiązać. Co do ubrań to nosi się bardzo różnorodnie. Na co dzień zakłada dirac czyli typowy dla jej okolic ubiór kobiecy, zasłaniający niemal całe ciało. Jej ulubiony to ten zielony gdyż w jej kulturze ów kolor jest symbolem piękna. Tak, dziewczyna wie, że jest bardzo ładna. Podczas różnych festiwali przywdziewa tradycyjny strój Afarów, którego bardzo ważnym elementem jest ogromna ilość złotej biżuterii. Szczególnie zakłada się biżuterię na głowę i twarz, dlatego też przy tym ubiorze na włosy zakładany jest specjalny czepek z cienkiego materiału, w który można wczepiać łańcuszki. Odwiedzając Europę lub spotykając się z przedstawicielami krajów zachodnich Noemie zmienia ubiór na zachodni. Długa suknia niemal do ziemi z rękawami do łokci. Również tutaj preferuje kolor zielony.

Charakter: Noemie jest spokojną i dobrze ułożoną dziewczyną, grzeczna wobec wszystkich gdyż pragnie zrobić dobre pierwsze wrażenie. Nigdy nie pcha się do przodu, nie zależy jej na uwadze innych osób. A raczej zależy, ale nie chce jej wymuszać swoim zachowaniem.
Jak ognia unika rozmów o rządzie, polityce i innych sprawach państwowych. W jej kraju jest nałożona spora cenzura na te sprawy, a Noemie nie chce się narazić swojemu szefowi. Dlatego też stara się zmienić temat lub mówi szczerze, że nie ma ochoty o tym rozmawiać. Jeśli ktoś mówi coś złego o jej rządzie, dziewczyna próbuje go bronić. Może nie do końca szczerze, ale jednak. Bo tak wypada.
Odkąd pamięta, jest krajem neutralnym. Zawsze stara się za wszelką cenę zapobiegać konfliktom, szczególnie gdy te dotyczą jej rodzeństwa. Jeśli ktoś wszczyna kłótnię z jednym z nich Noemie potrafi się obrazić na naprawdę długi czas. Szczególnie gdy ktoś zadziera z Etiopią. Jest w stanie nawet zaoferować swoje państwo jako miejsce rozmów pokojowych. Nie lubi przebywać w pobliżu kłótni i jeśli nie jest w stanie uspokoić kłucących się osób to po prostu wychodzi.
Jest świetną gospodynią domową, w jej kulturze kobiety władają domem i to one zajmują się wszystkim. Dlatego też Noemie nie boi się obowiązków domowych. Czasem nawet sama weźmie się za sprzątanie w miejscu, które nie należy do niej. Czy jest pedantką? Może troszkę.

Relacje:

Starożytny Punt - Ojciec. Noemie jednak go nie pamięta za dobrze. Wie, że za jego czasów panował dobrobyt i wraz z rodzeństwem mieszkali pod jednym dachem.

Starożytny Egipt - nie miała okazji poznać jej osobiście, a nawet jeśli to było to tak dawno temu, że nie pamięta tego. Wie, że jej ojciec handlował z tą kobietą i bardzo dobrze się dogadywali. Dlatego też Noemie darzy ją ogromnym szacunkiem.

Etiopia - relacje zostały nawiązane w 1984 roku choć już wcześniej jako kolonia francuska Dżibuti współpracowało z Etiopią. Po otrzymaniu niepodległości przejęła od Francji prawo do własności linii kolejowej Etiopia - Dzibuti. Prawo to jest obustronne. Kraje mają ze sobą niezwykle dobre relacje. Nigdy nie dochodziło między nimi do żadnych spięć, w konfliktach Noemie zawsze stawała po jego stronie. Nie ma gałęzi gospodarki, w której ta dwójka by nie współpracowała ze sobą. Narody obu państw uważają się za takie same, ludzie nie różnią się niczym między sobą. Od jakiegoś czasu Dżibuti i Etiopia rozważają zjednoczenie swoich dwóch państw w jedno. Etiopia oferuje Dżibuti 103,000 metrów sześciennych wody dziennie za darmo, a w zamian Dżibuti oferuje darmowy dostęp do morza. Cóż, nie ma to jak podryw na wodę, prawda? Nawet jeśli podrywa Cię Twoje własne rodzeństwo. Oboje otrzymują to co dla nich ważne. I wszyscy są szczęśliwi.

Somalia - no, prawie wszyscy. Somalia żyje w konflikcie z Etiopią od bardzo dawna i Noemie wie, że państwo to nie jest zbyt zadowolone z jej bliskich kontaktów z Etiopią. Zwłaszcza, że Somalia uważa Dżibuti za jedną ze swoich. Wszak również są rodzeństwem. I to bardzo bliskim. Większość populacji Dżibuti jest pochodzenia somalijskiego. Noemie za wszelką cenę stara się wspierać Somalię w dążeniu do spokoju i rozwoju kraju. Nawet dołączyła do akcji pokojowej Unii Afrykańskiej prowadzonej w Somalii. W 2012 roku Dżibuti wysłało delegację do Somalii aby ta wzięła udział w ceremonii inauguracyjnej nowego prezydenta.

Erytrea - podczas wojny pomiędzy Erytreą i Etiopią, ten drugi kierował większość handlu przez Dżibuti. Choć Noemie zawsze była neutralnym państwem to zerwała stosunki dyplomatyczne z Erytreą na dobre 2 lata. Nie podobało jej się, że Erytrea wystąpiła przeciwko jej ukochanemu rodzeństwu. Obecnie próbuje utrzymać pozytywne relacje z tym krajem.

Francja - to za jego sprawą Dżibuti miała szanse na zostanie państwem. Może i byłaby mu za to wdzięczna gdyby nie fakt, że mężczyzna dwa razy spiskował podczas referendów niepodległościowych i dopiero w 1977 roku udało jej się oficjalnie uzyskać niepodległość od niego. Dzięki niemu jednak Dżibuti rozrosło się i rozwijało. Co jak co, ale na handlu to jednak Francis się zna i teraz Noemie żyje całkiem dobrze jak na warunki tamtejszych okolic. Umowy wojskowe i ekonomiczne zapewniają stałe bezpieczeństwo i pomoc gospodarczą ze strony Francji.

Indie - mężczyzna ten zaczynał od handlu z jej ojcem już w starożytnych czasach. Obecnie handluje z nią. Indie dał Dżibuti bardzo duży kredyt by pomóc zbudować cementownię w Ali Sabieh. W 1989 podpisali umowę o współpracy w dziedzinie kultury. Dżibuti podpisała także protokół ustaleń z Konsulatem telekomunikacyjnym Indii na realizację projektu Pan-African Network na e-Tele-edukacji i telemedycyny. Dodatkowo, Umowa Lotnictwa Cywilnego oraz dwustronne umowy inwestycyjne i promocji ochrony (BIPPA) została podpisana w New Delhi w dniu 19 maja 2003 r. Lubi i podziwia tego mężczyznę, chętnie szuka u niego pomocy.

Kosowo - Dżibuti uznało niepodległość Kosowa 8 maja 2010 roku. 22 marca 2013 nawiązali stosunki dyplomatyczne i pragną rozwijać obustronną współpracę na gruncie ekonomicznym.

Turcja - to nie tylko współpraca ekonomiczna i gospodarcza. Turcja wspiera Dżibuti na wielu płaszczyznach. Między innymi przekazał 36 stypendiów dla studentów w Dżibuti na rok 2014-2015. Oddał również do użytku 6 w pełni wyposażonych karetek, a także ma w planach wybudowanie 50-łóżkowego szpitala dla dzieci. Wyraźnie zależy mu na rozwoju opieki zdrowotnej w tym niewielkim państwie. Noemie nie wie jak ma mu się odwdzięczyć za tak wspaniałe dary. Również wspiera przemysł obronny by Dżibuti miała nowoczesny sprzęt.

USA - W ciągu ostatniej dekady, Stany Zjednoczone były głównym dostawcą pomocy humanitarnej dla zmniejszenia głodu i sponsoruje rozwój opieki zdrowotnej, edukacji, dobrego zarządzania i programów wsparcia rozwoju bezpieczeństwa. Rząd Dżibuti bardzo popiera USA i zachodnie interesy, zwłaszcza w czasie kryzysu w Zatoce Perskiej w 1990-91, a potem po atakach terrorystycznych z 11 września 2001 roku. W 2002 roku, Dżibuti zgodziła się zorganizować USA obóz wojskowy w Lemonnier, byłej francuskiej bazy Legii Cudzoziemskiej poza stolicą, która obecnie mieści około 4000 pracowników. Użytkownicy serwisu mają zapewnić humanitarne wsparcie / rozwój i bezpieczeństwa / kontrterrorystyczną pomoc dla ludzi i rządów w Rogu Afryki i Jemenie. Jako ofiara ostatnich międzynarodowych ataków terrorystycznych, prezes Guelleh nadal zajmuje bardzo aktywną pozycję w walce z terroryzmem. Podobnie jak z Turkiem i tu Noemie nie wie co mogłaby zrobić by jakoś pokazać swoją wdzięczność.

Japonia - Morskie Siły Samoobrony Japonii (MSDF) utrzymują za granicą bazy wojskowe w Dżibuti od roku 2011. Siły japońskie w Dżibuti mają za zadanie eskortować statki i zwalczać piractwo w Zatoce Adeńskiej i Morza Czerwonego. Personel MSDF działa od 2009 roku w Dżibuti, dzieląc bazy z siłami amerykańskimi stacjonującymi w Dżibuti aż do utworzenia własnej bazy w 2011 roku. Noemie nie lubi piractwa i jest wdzięczna Japonii za wsparcie w zwalczaniu go.

Chiny - relacje odnoszą się do bieżących i historycznych stosunków między Republiką Ludową i Dżibuti. Chiny i Dżibuti rozpoczęły relacje w dniu 8 stycznia 1979 roku. Chiny sfinansował szereg robót publicznych w Dżibuti, w tym stadionu, siedziby Ministerstwa Spraw Zagranicznych i Pałac Ludowy. We wrześniu 2010, statek szpitalny Typ 920, znany również jako "Peace Ark", odwiedził Dżibuti.

Egipt - Egipt był jednym z pierwszych krajów, które oferowały wsparcie dla kadry Dżibuti i Noemi ma nadzieję, że Egipt będzie realizować swoją rolę we wspieraniu możliwości Dżibuti. Chłopak najmocniej wspierał Dżibuti w dołączeniu do Ligi państw arabskich.

Kanada - wiernie śledzi proces demokratyzacji Dżibuti i zachęca do zwiększenia promocji i ochrony praw człowieka. Dżibuti była gospodarzem rozmów pokojowych ONZ w Somalii, które doprowadziły do podpisania porozumienia pokojowego i była miejscem rozmów regionalnych na temat zwalczania piractwa. Kanada podziwia i zachęca Dżibuti do kontynuowania wysiłków na rzecz pokoju i bezpieczeństwa w tym regionie. Obywatele Dżibuti mają również dostęp do Kanadyjskiego Programu Stypendialnego Frankofonii, która pozwala ludziom w pracy z 37 krajów rozwijających się Frankofonii mieć stypendium lub szkolenia w Kanadzie. Kanada jest również głównym darczyńcą (95%) wspierania ustanowienia Światowego Programu Żywnościowego w Dżibuti.

Iran - Dżibuti podziwia Iran za jego upór w dążeniu do możliwości posiadania pokojowej technologii jądrowej oraz używania energii jądrowej. W 2007 roku irański wiceprezydent Parviz Davoudi w spotkaniu z premierem Dżibuti Mohamedem Dileita, wyraził gotowość Iranu do współpracy w zakresie projektów energetycznych i rozwoju infrastruktury w Dżibuti.

Ciekawostki:
- Flaga Dżibuti przedstawia dwa poziome pasy, niebieski (górny) i zielony (dolny), ograniczone z lewej strony białym trójkątem. Pośrodku trójkąta znajduje się czerwona pięcioramienna gwiazda. Kolor niebieski symbolizuje niebo, kolor zielony – ziemię, natomiast biały – pokój. Gwiazda symbolizuje jedność kraju. Flaga została przyjęta w dniu ogłoszenia niepodległości Dżibuti, 27 czerwca 1977 roku
- Dżibuti jest podzielone na 6 jednostek administracyjnych pierwszego rzędu (5 regionów i 1 miasto), które dzielą się następnie na 11 dystryktów.
- Tereny obecnego Dżibuti zamieszkiwały od wielu wieków plemiona Afarów i Issów, które prowadziły stałe kontakty handlowe z Arabami. Doprowadziło to do przyjęcia przez nich islamu jako własnej religii
- W latach 90. kraj doświadczył wojny domowej i klęski głodu. Konflikt spowodowany był rywalizacją pomiędzy rządzącymi Issami i opozycyjnymi Afarami. Rząd wsparty został zbrojnie przez Francję. W roku 1994 walki zakończyły się porozumieniem pokojowym
- Dżibuti zajmuje obszary o charakterze pustynnym i półpustynnym. Powierzchnia górzysto-wyżynna, charakterystycznym krajobrazem są pasma gór zrębowych (na północy góry Mabla i Goda), które stanowią przedłużenie Gór Danakilskich, położonych w Erytrei. Topografia kraju ukształtowana jest głównie przez działalność wulkaniczną. Na terenie Dżibuti znajduje się najniższy punkt Afryki - Jezioro Asal - 150 m p. p. m.
- Dżibuti jest biednym, słabo rozwiniętym, niesamodzielnym gospodarczo krajem. Jest wspomagany z zagranicy, przede wszystkim przez Francję i Arabię Saudyjską. Podstawą gospodarki są usługi portowe i tranzytowe (przez terytorium tego kraju przechodzi wybudowana w początkach XX wieku na polecenie cesarza Etiopii linia kolejowa łącząca stolicę Etiopii Addis Abebę z portem w Dżibuti - w roku 2008 planowany był jej remont) z których pochodzi znaczna większość dochodów kraju. Priorytetowe znaczenie dla ekonomii kraju ma także rolnictwo, będące źródłem utrzymania dla niemal 4/5 społeczeństwa. Przemysł składa się z kilkunastu małych zakładów produkcyjnych (głównie przemysł spożywczy) oraz elektrowni cieplnej zasilanej ropą znajdującej się w stolicy kraju. Poza tym pozyskuje się także sól w okolicach Jeziora Assal.
- Ludność Dżibuti składa się z dwóch głównych grup: Issów (Somalijczyków), którzy tworzą ok. 60% społeczeństwa, i Afarów (ok. 35%). Pozostałe 5% przypada na Europejczyków (głównie Francuzów i Włochów), Arabów i Etiopczyków.
- około 6% mieszkańców to chrześcijanie, nie są oni prześladowani na tle religijnym gdyż Dżibuti uznaje wolność wyboru religii. Możliwe są śluby między chrześcijanami i islamistami.
- Rząd ma w posiadaniu główne gazety krajowe (La Nation) oraz Radiodiffusion-Television de Djibouti (RTD), która kontroluje krajowe radio i telewizje. W Dżibuti nie ma prywatnych stacji. Rząd kontroluje prawie wszystkie elektroniczne media. Prywatne gazety i inne publikacje są generalnie udostępnione do wolnego obiegu, ale pod warunkiem że dziennikarze sami się cenzurują. Oficjalne media są bezkrytyczne wobec rządu.
- Nauka w szkołach odbywa się na ogół w języku francuskim. Coraz większą popularność zdobywają szkoły koraniczne. W Dżibuti nie ma żadnych uczelni wyższych.

Base: Here