HOME | DD

Description
Yes, I know it isn't perfect because it's a speedpaint

Please geef me tips op mijn 'mooie' verhaaltje (:

Story

Langzaam open ik mijn ogen, er schijnt een heerlijk ochtend zonnetje in mijn gezicht.
Ik kijk op mijn wekker, 9 uur, goede tijd om op te staan. Ik duw me overeind en sla de dekens open. Er dringt een heerlijke geur mijn neusgaten binnen, Hmm croissantjes!
Ik schuif mijn voeten in mijn pantoffels en strompel naar mijn badkamer, ja ik heb een eigen badkamer. Ik trek mijn broek naar beneden, daarna gaan de rest van mijn kleren ook uit. Ik buk om het stapeltje op te pakken en prop het vervolgens in de wasmand. Ik loop de douchecabine in en zet de douche aan. Het warme water begint te stromen en langzaam word ik drijfnat. Ik sluit mijn ogen en geniet van de warme stralen die hun weg vinden over mijn lichaam naar het doucheputje. Ik open mijn ogen weer en was mezelf. Als ik mezelf heb afgedroogd trek ik mijn vertrouwde rijbroek aan met daarover mijn Disney sweater. Ik loop terug naar mijn kamer en tover mijn iPhone tussen wat verdwaalde kledingstukken vandaan. Langzaam loop ik de trap af waar de geur van croissantjes steeds duidelijker wordt. Ik sluit de deur achter me en groet Anna en Jacob.
'Zo' Begint Anna tegen mij. 'Ik heb waarschijnlijk een leuke verassing, we gaan vandaag naar een paardenmarkt, misschien kunnen we een leuk paardje vinden.' 'Gaaf!' Roep ik met mijn mond vol. Gulzig werk ik nog twee croissantjes naar binnen en help ik met afruimen.

Als ik uit de auto stap kan ik mijn ogen niet geloven, er zijn overal paarden. Groot, klein, lelijk, groot, vies en schoon. Het staat vól met paarden. Als een klein meisje in een speelgoedwinkel ren ik rond, ik aai elk paard. Maar op een gegeven moment zie ik een prachtig paardje, ík vind hem in ieder geval prachtig, want zo ziet hij er niet uit, hij is mager, vies en duidelijk verwaarloosd. Langzaam loop naar het beestje toe. Ik haal een stuk appel uit mijn jaszak en houd hem het voor. Voorzichtig pakt het beestje de appel er af en eet het op. Na een tijdje komt Anna bij me kijken, maar ik heb het niet eens door. Als ze kucht draai ik me om en merk ik haar pas op. Anna zegt niets en begint het beestje te onderzoeken. Zwijgend loopt ze weer weg, ze staat met een man te praten, ik besteed er verder geen aandacht meer aan. Opeens komt diezelfde man naar me toe, duwt me ruw aan de kant en neemt het beestje mee, tegen het paard mompelt hij, 'Jij hoeft niet naar de slager, beest. Jij mag met iemand anders mee.' Gebroken ga ik op zoek naar Jake. Ik kende het paardje pas tien minuten, maar toch ben ik er kapot van. Ik zie Jake bij de auto staan, hij zegt iets over dat we gaan of zoiets, ik ga in de auto zitten en zwijg de hele weg. Als we thuis zijn, sjok ik naar Dittany. Maar ik wordt tegen gehouden door Jake. 'Moet jij niet voor je paard zorgen?' 'Daar ga ik heen' Mompel ik terug.
'Jake draait mij om en grinnikt 'Dan ga jij wel mooi de verkeerde kant op'.
Ik kan mijn ogen niet geloven, daar staat het vieze paardje van de markt. Mijn mond valt open en Anna begint te praten. 'Dit is Dilano, hij is gezond, dus ik heb hem voor je gekocht. Ik hoefde niet eens aan je te vragen of je hem wilde, ik zag het aan je gezicht.' Ik ren naar Anna en geef haar een knuffel. 'Wat gebeurd er dan met Ditt?' Vraag ik. 'Niets' Antwoord Anna verbaasd. Dan val ik Dilano om de hals en neem hem mee naar de box tussen Rinus en Dittany in. Ik voel me gelukkig. Dilano en Rinus beginnen elkaar gelijk te besnuffelen, alsof ze elkaar al jaren kennen. Ik besteed er geen aandacht aan en begin Dilano schoon te maken. Na een tijdje kom ik er achter dat dit niet gaat werken. Ik haal een halster uit de zadelkamer en besluit Dilano te wassen, anders wordt hij nooit schoon. Dilano begint blij te hinniken als hij het warme water voelt. Dit heeft hij waarschijnlijk lang niet meegemaakt. Als hij weer droog en schoon is besluit ik zijn manen en staart te fatsoeneren, ik zet de schaar erin en knip het weer recht. Ik frons, het ziet er niet uit. Maar het ziet er veel beter uit dan hiervoor.
Nadat ik de paarden van eten heb voorzien laat ik ze alleen en loop ik naar binnen.

Description
Yes, I know it isn't perfect because it's a speedpaint

Please geef me tips op mijn 'mooie' verhaaltje (:

Story

Langzaam open ik mijn ogen, er schijnt een heerlijk ochtend zonnetje in mijn gezicht.
Ik kijk op mijn wekker, 9 uur, goede tijd om op te staan. Ik duw me overeind en sla de dekens open. Er dringt een heerlijke geur mijn neusgaten binnen, Hmm croissantjes!
Ik schuif mijn voeten in mijn pantoffels en strompel naar mijn badkamer, ja ik heb een eigen badkamer. Ik trek mijn broek naar beneden, daarna gaan de rest van mijn kleren ook uit. Ik buk om het stapeltje op te pakken en prop het vervolgens in de wasmand. Ik loop de douchecabine in en zet de douche aan. Het warme water begint te stromen en langzaam word ik drijfnat. Ik sluit mijn ogen en geniet van de warme stralen die hun weg vinden over mijn lichaam naar het doucheputje. Ik open mijn ogen weer en was mezelf. Als ik mezelf heb afgedroogd trek ik mijn vertrouwde rijbroek aan met daarover mijn Disney sweater. Ik loop terug naar mijn kamer en tover mijn iPhone tussen wat verdwaalde kledingstukken vandaan. Langzaam loop ik de trap af waar de geur van croissantjes steeds duidelijker wordt. Ik sluit de deur achter me en groet Anna en Jacob.
'Zo' Begint Anna tegen mij. 'Ik heb waarschijnlijk een leuke verassing, we gaan vandaag naar een paardenmarkt, misschien kunnen we een leuk paardje vinden.' 'Gaaf!' Roep ik met mijn mond vol. Gulzig werk ik nog twee croissantjes naar binnen en help ik met afruimen.

Als ik uit de auto stap kan ik mijn ogen niet geloven, er zijn overal paarden. Groot, klein, lelijk, groot, vies en schoon. Het staat vól met paarden. Als een klein meisje in een speelgoedwinkel ren ik rond, ik aai elk paard. Maar op een gegeven moment zie ik een prachtig paardje, ík vind hem in ieder geval prachtig, want zo ziet hij er niet uit, hij is mager, vies en duidelijk verwaarloosd. Langzaam loop naar het beestje toe. Ik haal een stuk appel uit mijn jaszak en houd hem het voor. Voorzichtig pakt het beestje de appel er af en eet het op. Na een tijdje komt Anna bij me kijken, maar ik heb het niet eens door. Als ze kucht draai ik me om en merk ik haar pas op. Anna zegt niets en begint het beestje te onderzoeken. Zwijgend loopt ze weer weg, ze staat met een man te praten, ik besteed er verder geen aandacht meer aan. Opeens komt diezelfde man naar me toe, duwt me ruw aan de kant en neemt het beestje mee, tegen het paard mompelt hij, 'Jij hoeft niet naar de slager, beest. Jij mag met iemand anders mee.' Gebroken ga ik op zoek naar Jake. Ik kende het paardje pas tien minuten, maar toch ben ik er kapot van. Ik zie Jake bij de auto staan, hij zegt iets over dat we gaan of zoiets, ik ga in de auto zitten en zwijg de hele weg. Als we thuis zijn, sjok ik naar Dittany. Maar ik wordt tegen gehouden door Jake. 'Moet jij niet voor je paard zorgen?' 'Daar ga ik heen' Mompel ik terug.
'Jake draait mij om en grinnikt 'Dan ga jij wel mooi de verkeerde kant op'.
Ik kan mijn ogen niet geloven, daar staat het vieze paardje van de markt. Mijn mond valt open en Anna begint te praten. 'Dit is Dilano, hij is gezond, dus ik heb hem voor je gekocht. Ik hoefde niet eens aan je te vragen of je hem wilde, ik zag het aan je gezicht.' Ik ren naar Anna en geef haar een knuffel. 'Wat gebeurd er dan met Ditt?' Vraag ik. 'Niets' Antwoord Anna verbaasd. Dan val ik Dilano om de hals en neem hem mee naar de box tussen Rinus en Dittany in. Ik voel me gelukkig. Dilano en Rinus beginnen elkaar gelijk te besnuffelen, alsof ze elkaar al jaren kennen. Ik besteed er geen aandacht aan en begin Dilano schoon te maken. Na een tijdje kom ik er achter dat dit niet gaat werken. Ik haal een halster uit de zadelkamer en besluit Dilano te wassen, anders wordt hij nooit schoon. Dilano begint blij te hinniken als hij het warme water voelt. Dit heeft hij waarschijnlijk lang niet meegemaakt. Als hij weer droog en schoon is besluit ik zijn manen en staart te fatsoeneren, ik zet de schaar erin en knip het weer recht. Ik frons, het ziet er niet uit. Maar het ziet er veel beter uit dan hiervoor.
Nadat ik de paarden van eten heb voorzien laat ik ze alleen en loop ik naar binnen.