HOME | DD

Description
Alıştırma yapmaya başlamışken, hızını kesmeden gölgeye yöneldi, bir yorgunluk devinimi ile kollarını iki yana sallayarak olumsuzlama yaptı…
“İspatla” nerde olduğunu bilmeyen, karanlıkta arayan adamın çığlığı…
Varlığını ispatla, ateş yayıldı kırmızı gölgeler ve aydınlık adamın yüzüne çarpmaya başladığında.
Seçilen yüz ayırdığı dudakları kulaklarının genişliği ve koku almaya açılmış burun delikleri
Bir cezayı, vadesi dolmuş ,unutulmuş bu yerde çeken adamın gözleri kanla parıldıyor …
Işık bütün varlığını aydınlatıyor ve parmak uçlarına iniyor…
Bir ayna , baktığı kendisi sağ elini uzatmış yine kendisine, yüzüğü parlıyor gözlerinde
Ceza son hamlesinde kazanan karanlıkta plansız acısız bir dönüşüm düşünen adam hiç zorluk çekmeden.
- Çıkış
- Öldürmeli
- Ölmemek için bir gün daha …..
“ Evet ya “ telaşla sandığının başına gidiyor en az 200 yıllık el oyması güzel sandığı …Kapağını alıştığı ses ile açıyor. Önce böcekleri kaçışıyor. Bir hayal ile sandığına bakıyor katlanmış üç takım elbise, sabunlar, güzel günlerden kalma fotoğraflar, üç dört adet ilk baskı çizgi romanlar, oyun kartları, renkli tebeşirler ve bir desen .
Deseni hizalı olarak dizlerine koyuyor. O hırslı kindar yüzünde bir umut beliriyor .
Dişleri ile bakım yaptığı tırnakları ve eklemleri koyu kahve olan parmakları ile özenle aldığı deseni yerine geri koyuyor.
Aradığım yok diyor. Bu çocukluğum , aradığım bu olamaz diyor .Sandığı hırsla itiyor ve duvarına yürüyor yürüdükçe aydınlanan duvarda semboller beliriyor hiç bilmediği uzak semboller…
Heyecanla sandığına koşuyor ve tebeşirlerini buluyor ilk defa çocukluğuna saygı duyuyor ve duvarda aydınlandığı aydınlattığı sembolleri tekrarlıyor.
Tekrarladıkça hatırlıyor çıkışı benliğinde buluyor aradığını tebeşirleri ceplerine doldurup gidiyor …..

Description
Alıştırma yapmaya başlamışken, hızını kesmeden gölgeye yöneldi, bir yorgunluk devinimi ile kollarını iki yana sallayarak olumsuzlama yaptı…
“İspatla” nerde olduğunu bilmeyen, karanlıkta arayan adamın çığlığı…
Varlığını ispatla, ateş yayıldı kırmızı gölgeler ve aydınlık adamın yüzüne çarpmaya başladığında.
Seçilen yüz ayırdığı dudakları kulaklarının genişliği ve koku almaya açılmış burun delikleri
Bir cezayı, vadesi dolmuş ,unutulmuş bu yerde çeken adamın gözleri kanla parıldıyor …
Işık bütün varlığını aydınlatıyor ve parmak uçlarına iniyor…
Bir ayna , baktığı kendisi sağ elini uzatmış yine kendisine, yüzüğü parlıyor gözlerinde
Ceza son hamlesinde kazanan karanlıkta plansız acısız bir dönüşüm düşünen adam hiç zorluk çekmeden.
- Çıkış
- Öldürmeli
- Ölmemek için bir gün daha …..
“ Evet ya “ telaşla sandığının başına gidiyor en az 200 yıllık el oyması güzel sandığı …Kapağını alıştığı ses ile açıyor. Önce böcekleri kaçışıyor. Bir hayal ile sandığına bakıyor katlanmış üç takım elbise, sabunlar, güzel günlerden kalma fotoğraflar, üç dört adet ilk baskı çizgi romanlar, oyun kartları, renkli tebeşirler ve bir desen .
Deseni hizalı olarak dizlerine koyuyor. O hırslı kindar yüzünde bir umut beliriyor .
Dişleri ile bakım yaptığı tırnakları ve eklemleri koyu kahve olan parmakları ile özenle aldığı deseni yerine geri koyuyor.
Aradığım yok diyor. Bu çocukluğum , aradığım bu olamaz diyor .Sandığı hırsla itiyor ve duvarına yürüyor yürüdükçe aydınlanan duvarda semboller beliriyor hiç bilmediği uzak semboller…
Heyecanla sandığına koşuyor ve tebeşirlerini buluyor ilk defa çocukluğuna saygı duyuyor ve duvarda aydınlandığı aydınlattığı sembolleri tekrarlıyor.
Tekrarladıkça hatırlıyor çıkışı benliğinde buluyor aradığını tebeşirleri ceplerine doldurup gidiyor …..